ششم : نيز شيخ روايت كرده كه بيرون آمد از ناحيه مقدسه بر دست شيخ ابو القاسم (رض ) اين دعاء در ايام رجب :
اَللّهُمَّ اِنّى اَسئَلُك بِالْمَوْلُودَينِ فى رَجَبٍ مُحَمَّدِ بْنِ عَلي الثانى وَابْنِهِ عَلِىِّ بْنِ مُحَمَّدٍ
خدايا من از تو خواهم به حق دو مولود در ماه رجب يعنى محمد بن على دوم (حضرت جواد) و فرزندش على بن محمد آن امام
الْمُنْتَجَبِ وَاَتَقَرَّبُ بِهِما اِلَيك خَيرَ الْقُرَبِ يا مَنْ اِلَيهِ الْمَعْرُوفُ
برگزيده و تقرب جويم بوسيله آن دو بسويت به بهترين تقرب اى که از او احسان و نيکى
طُلِبَ وَ فيما لَدَيهِ رُغِبَ اَسئَلُك سُؤالَ مُقْتَرِفٍ مُذْنِبٍ قَدْ اَوْبَقَتْهُ
جويند و همه آنچه را نزد او است راغبند از تو خواهم خواستن خطاکار و گنهکارى که
ذُنُوبُهُ وَاَوْثَقَتْهُ عُيوبُهُ فَطالَ عَلَى الْخَطايا دُؤُبُهُ وَمِنَ الرَّزايا
گناهانش او را به نابودى کشانده و عيبهايش او را در بند افکنده و شيوه اش بر خطاکارى طولانى شده وکارهايش با رنج وبلا
خُطُوبُهُ يسْئَلُك التَّوْبَةَ وَحُسْنَ الاْوْبَةِ وَالنُّزُوعَ عَنِ الْحَوْبَةِ وَمِنَ
آميخته از تو پذيرش توبه و نيکويى هنگام بازگشت و جدايى از گناه و رهايى از
النّارِ فَكاك رَقَبَتِهِ وَالْعَفْوَ عَمّا فى رِبْقَتِهِ فَاَنْتَ مَوْلاىَ اَعْظَمُ اَمَلِهِ
آتش و گذشتن تو را از آنچه در گردن دارد خواهان است پس تويى اى مولاى من بزرگترين آرزو
وَثِقَتُِهُِ اَللّهُمَّ واَسئَلُك بِمَساَّئِلِك الشَّريفَةِ وَ وَساَّئِلِك الْمُنيفَةِ اَنْ
وتکيه گاهش خدايا از تو خواهم به حق مساءله هاى شريفت و وسيله هاى والايت که مرا
تَتَغَمَّدَنى فى هذَا الشَّهْرِ بِرَحْمَةٍ مِنْك واسِعَةٍ وَنِعْمَةٍ وازِعَةٍ وَنَفْسٍ
در اين ماه فراگيرى به رحمت وسيعت و نعمت بخش شده ات و نفس قانعى به من بدهى که قانع باشد بدانچه
بِما رَزَقْتَها قانِعَةٍ اِلى نُزُولِ الحافِرَةِ وَمَحَلِّ الاْخِرَةِ وَما هِىَ اِلَيهِ صاَّئِرَةٌ
روزيش کرده اى تا آن هنگام که به گور درآيد و به جايگاه آخرت و آنچه سرانجام او است برود