فروتنى
عنه عليه السلام ـ في العِبرَةِ بِالماضِينَ ـ : و لكنَّهُ سُبحانَهُ كَرَّهَ إلَيهِمُ التَّكابُرَ ، و رَضِيَ لَهُمُ التَّواضُعَ ، فألصَقوا بالأرضِ خُدودَهُم ، و عَفَّروا في التُّرابِ وُجوهَهُم ، و خَفَضوا أجنِحَتَهُم لِلمُؤمِنينَ .
امام على عليه السلام ـ درباره درس آموختن از گذشتگان ـ فرمود: اما خداوند سبحان بزرگى فروختن را ناخوشايند ايشان قرار داد و فروتنى را برايشان پسنديد، پس گونه هاى خود را بر زمين نهادند و چهره هاى خويش را بر خاك ماليدند و بال هاى [فروتنى ]خود را براى مؤمنان گستردند.
نهج البلاغة : الخطبة 192.