از دعاهاى بسيار معتبره است و ما بين نسخ آن اختلاف است و ما آنرا از مصباح شيخ نقل مى كنيم و مستحبّاست خواندن آن درهرصبح و شام وافضل اوقات آن بعد از عصر جمعه است.
به نام خداى بخشاينده مهربان
سُبْحانَ اللّهِ وَالْحَمْدُ لِلّهِ وَ لا اِلهَ اِلا اللّهُ وَ اللّهُ اَكبَرُ وَ لا حَوْلَ ولا قُوَّةَ إلاّ
منزه است خدا وستايش خاص خدا است ومعبودى جزخدا نيست وخدا بزرگتر ازتوصيف است وهيچ جنبش ونيرويى نيست جز
بِاللّهِ الْعَلِىِّ الْعَظِيمِ سُبْحانَ اللّهِ آناءَ اللَّيلِ وَ اَطْرافَ النَّهارِ سُبْحانَ اللّهِ
بوسيله خداى والاى بزرگ تنزيه خداى را در تمام ساعات شب و اوقات روز تنزيه خدايرا
بِالْغُدُوِّ وَالآصالِ سُبْحانَ اللّهِ بِالْعَشِىِّ وَالاِْبكارِ سُبْحانَ اللّهِ حينَ
در بامداد و شامگاهان تنزيه خداى را در شب و صبح تنزيه خداى را چون
تُمْسُونَ وَحينَ تُصْبِحُونَ وَ لَهُ الْحَمْدُ فِى السَّمواتِ وَالاْرْضِ
شب کنيد و چون به بامدادان درآييد و خاص او است ستايش در آسمانها و زمين
وَ عَشِياً وَ حينَ تُظْهِرُونَ يخْرِجُ الْحَىَّ مِنَ الْمَيتِ وَ يخْرِجُ الْمَيتَ مِنَ
و شبانگاه و هنگام ظهر، بيرون آورد زنده را از مرده و برون آرد مرده را از
الْحَىِّ وَ يحْيىِ الاْرْضِ بَعْدَ مَوْتِها وَ كذلِك تُخْرَجُونَ سُبْحانَ رَبِّك
زنده و زنده گرداند زمين را پس از مردنش و شما هم اين چنين (در رستاخيز) بيرون آورده شويد منزه است پروردگار تو
رَبِّ الْعِزَّةِ عَمّا يصِفُونَ وَ سَلامٌ عَلَى المُرْسَلينَ وَالْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ
پروردگار عزت از آنچه وصف کنند و درود بر پيامبران و ستايش خاص خدا پروردگار
الْعالَمِينَ سُبْحانَ ذِى المُلْك وَالْمَلَكوتِ سُبْحانَ ذِى الْعِزَّةِ
جهانيان است منزه است خداى صاحب ملک و ملکوت منزه است خداى صاحب عزت و
وَالْجَبَرُوتِ سُبْحَانَ ذِى الْكبْرِياَّءِ وَالْعَظَمَةِ الْمَلِك الْحَقِّ الْمُهَيمِنِ [الْمُبينِ]
جبروت منزه است خداى صاحب بزرگى و عظمت آن پادشاه برحق و نگهبان
الْقُدُّوسِ سُبْحانَ اللّهِ الْمَلِك الْحَىِّ الَّذِى لا يمُوتُ سُبْحانَ اللّهِ الْمَلِك
و پاکيزه از هر عيب منزه است خداى فرمانرواى زنده اى که نميرد منزه است خداى فرمانرواى
الْحَىِّ الْقُدُّوسِ سُبْحانَ الْقاَّئِمِ الْدّآئِمِ سُبْحانَ الْدّآئِمِ القاَّئِمِ سُبحَانَ
زنده پاکيزه از هر عيب منزه است خداى پاينده جاويدان منزه است خداى جاويدان پاينده منزه است
رَبِّىَ الْعَظيمِ سُبْحانَ رَبِّىَ الاْعْلى سُبْحانَ الْحَىِّ القَيومِ سُبْحانَ
پروردگار بزرگ من منزه است پروردگار برترم منزه است خداى زنده پاينده منزه است
الْعَلِىِّ الاْعْلى سُبْحانَهُ وَ تَعالى سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّنا وَ رَبُّ الْمَلاَّئِكةِ
خداى والا و برتر منزه است او و برتر است بسيار منزه و پاکيزه است پروردگار ما و پروردگار فرشتگان
وَالرُّوحِ سُبْحانَ الدّآئِمِ غَيرِ الْغافِلِ سُبْحانَ الْعالِمِ بِغَيرِ تَعْلِيمٍ
و جبرئيل منزه است خداى جاويدانى که غافل نيست منزه است داناى ناآموخته
سُبْحانَ خالِقِ ما يرى و مَا لايرى سُبْحانَ الَّذى يدْرِك الاْبْصارَ وَ لا
منزه است آفريدگار ديدنيها و ناديدنيها منزه است خدايى که ديده ها را درک کند ولى
تُدْرِكهُ الاْبْصارُ وَ هُوَ اللَّطيفُ الْخَبِيرُ اَللّهُمَّ إنّى اَصْبَحْتُ مِنْك فى
ديده ها درکش نکنند و او است دقيق و کاردان خدايا من از لطف تو صبح کردم در
نِعْمَةٍ وَ خَيرٍ وَ بَرَكةٍ وَ عافِيةٍ فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اَتْمِمْ عَلَىَّ
ميان نعمت و خير و برکت و تندرستى پس درود فرست بر محمد و آلش و تمام کن بر من
نِعْمَتَك وَ خَيرَك وَ بَرَكاتِك وَعافِيتِك بِنَجاةٍ مِنَ الْنّارِ وَارْزُقْنِى
نعمت و خير و برکات و عافيتت را به رهايى از آتش و روزيم کن
شُكرَك وَ عافِيتَك وَ فَضْلَك وَ كرامَتَك اَبَداً ما اَبْقَيتَنِى اَللّهُمَّ بِنُورِك
سپاسگزارى و عافيت و فضل و بزرگواريت را هميشه تا زنده ام دارى خدايا به نور تو
اهْتَدَيتُ وَ بِفَضْلِك اسْتَغْنَيتُ وَ بِنِعْمَتِك اَصْبَحْتُ وَ اَمْسَيتُ اَللّهُمَّ
راه يافتم و به فضل تو بى نيازى جستم و به نعمت تو روز و شبم را گذراندم خدايا
اِنّى اُشْهِدُك وَ كفى بِك شَهِيدا وَاُشْهِدُ مَلاَّئِكتَك و اَنْبِي اَّئَك وَ رُسُلَك
من تو را گواه مى گيرم و گواهى تو بس است و گواه گيرم فرشتگان و پيمبران و رسولانت را
وَ حَمَلَةَ عَرْشِك وَ سُكانَ سَماواتِك وَ اَرْضِك وَ جَميعَ خَلْقِك بِاَنَّك
و حاملان عرشت را و ساکنان آسمانها و زمينت و همه خلق تو را که تويى
اَنْتَ اللّهُ لا اِلهَ إلاّ اَنْتَ وَحْدَك لا شَرِيك لَك و اَنَّ مُحَمَّدا صَلَّى اللّهُ
خدايى که معبودى جز تو نيست يگانه اى که شريک ندارى و اينکه محمد صلى الله
عَلَيهِ وَ آلِهِ عَبْدُك وَ رَسُولُك وَ اَنَّك عَلى كلِّشَىءٍ قَدِيرٌ تُحْيى
عليه و آله بنده و رسول تو است و به اينکه تو بر هر چيز توانايى زنده مى کنى
وَ تُميتُ وَ تُميتُ وَ تُحْيى وَ اَشْهَدُ اَنَّ الْجَنَّةَ حَقُّ وَ اَنَّ الْنّارَ حَقُّ وَ
و مى ميرانى و مى ميرانى و زنده مى کنى و گواهى دهم که بهشت حق است و آتش دوزخ حق است و
النُّشُورَ حَقُّ وَالْسَّاعَةَ آتِيةٌ لا رَيبَ فيهَا وَ اَنَّ اللّهَ يبْعَثُ مَنْ فِى
روز رستاخيز حق است و قيامت مسلما خواهد آمد و شکى در آن نيست و حتما خداوند کسانى را که در
القُبُورِ وَ اَشْهَدُ اَنَّ عَلِىَّ بْنَ اَبيطالِبٍ اَميرُ الْمُؤْمِنينَ حَقّا حَقّا وَ اَنَّ
گورها خفته اند برمى انگيزد و گواهى دهم که على بن ابيطالب برحق اميرمؤ منان است و البته برحق است و براستى
الاْئِمَّةَ مِنْ وُلْدِهِ هُمُ الاْئمَّةُ الهُداةُ الْمَهْدِيونَ غَيرُ الضّآلّينَ وَ لاَ
پيشوايان از فرزندان او آنهايند امامان راهنماى راه يافته که نه گمراهند و نه
الُمُضِلِّينَ وَ اَنَّهُمْ اَوْلِياَّئُك الْمُصْطَفَوْنَ وَ حِزْبُك الْغالِبُونَ وَ صِفْوَتُك
گمراه شده و (گواهى دهم که ) آنهايند دوستان برگزيده ات و حزب پيروزت و انتخاب شدگان
وَ خِيرَتُك مِنْ خَلْقِك وَ نُجَباَّئُك الَّذِينَ انْتَجَبْتَهُمْ لِدينِك
و بهترين خلق تو و برگزيدگانى که آنان را براى دين خود برگزيدى
وَاخْتَصَصْتَهُمْ مِنْ خَلْقِك واصْطَفْيتَهُمْ عَلى عِبادِك وَ جَعَلْتَهُمْ حُجَّةً
و از ميان خلق خود مخصوصشان ساختى و بر بندگانت برگزيدى و آنها را بر جهانيان حجت
عَلَى العالَمينَ صَلَواتُك عَلَيهِمْ والسَّلامُ وَ رَحْمةُ اللّهِ وَ بَرَكاتُهُ
قرار دادى درودهاى تو بر ايشان و سلام و رحمت خدا و برکاتش بر آنها باد
اَللّهُمَّ اكتُبْ لى هذِهِ الشَّهادَهَ عِنْدَك حَتّى تُلِقِّنَنيها يوْمَ الْقِيمَةِ
خدايا بنويس برايم اين گواهى را نزد خود تا اينکه در روز قيامت آن را بر زبانم جارى کنى
وَ اَنْتَ عَنّى راضٍ اِنَّك عَلى ما تَشاَّءُ قَديرٌ اَللّهُمَّ لَك الْحَمدُ حَمْدا
در حالى که تو از من خوشنود باشى زيرا تو بر هرچه بخواهى توانايى خدايا ستايش خاص تو است ستايشى
يصْعَدُ اَوَّلُهُ وَ لا ينْفَدُ آخِرُهُ اَللّهُمَّ لَك الْحَمدُ حَمْدا تَضَعُ لَك السَّماَّءُ
که آغازش بالا رود و انجامش پايان نداشته باشد خدايا ستايش خاص تو است ستايشى که آسمان براى تو
كنَفَيها وَ تُسَبِّحُ لَك الاْرْضُ وَ مَنْ عَلَيها اَللّهُمَّ لَك الْحَمْدُ حَمْداً
دو بال خويش فرو نهد و زمين و آنچه بر آن است زبان به تسبيحت گشايد خدايا خاص تو است ستايش ، ستايشى
سَرْمَداً اَبَداً لاَ انْقِطاعَ لَهُ وَ لا نَفادَ وَ لَك ينْبَغى وَ اِلَيك ينْتَهى فِىَّ
دائمى و هميشگى و بى پايان و زوال ناپذير و ستايشى که سزاوار تو باشد و بسوى تو منتهى گردد و در دل من
وَ عَلَىَّ وَلَدَىَّ وَ مَعى وَ قَبْلى وَ بَعْدى وَ اَمامِى وَ فَوْقى وَ تَحْتى
و بر تن من و در پيش من و با من و پيش از من و پس از من و پيش رو و بالاى سرم و زير پايم
وَ اِذا مِتُّ وَ بَقيتُ فَرْداً وَحيدا ثُمَّ فَنيتُ وَ لَك الْحَمْدُ اِذا نُشِرْتُ
و چون مُردم و تک و تنها ماندم و سپس فانى شدم و در هر حال ستايشت کنم و خاص تو است ستايش هنگامى که دوباره
وَ بُعِثْتُ يا مَوْلاىَ اَللّهُمَّ وَ لَك الْحَمْدُ وَ لَك الشُّكرُ بِجَميعِ مَحامِدِك
زنده و برانگيخته شوم اى مولاى من خدايا و از آن تو است ستايش و براى تو است سپاسگزارى به تمام انواع حمد و ستايشت
كلِّها عَلى جَميعِ نَعْماَّئِك كلِّها حَتّى ينْتَهِىَ الْحَمْدُ اِلى ما تُحِبُّ رَبَّنا
همگى ، بر تمام نعمتهايت همگى تا برسد ستايش بدانجا که تو دوست دارى پروردگارا،
وَ تَرْضى اَللّهُمَّ لَك الْحَمْدُ عَلى كلِّ اَكلَةٍ وَ شَربَةٍ وَ بَطْشَةٍ وَ قَبْضَةٍ
و خوشنود گردى ، خدايا مخصوص تو است ستايش بر هر لقمه و هر جرعه و هر حمله کردن و هر بستن
وَ بَسْطَةٍ وَ فى كلِّ مَوْضِعِ شَعْرَةٍ اَللّهُمَّ لَك الْحَمْدُ حَمْدا خالِداً مَعَ
و گشودنى و بر هر جاى مويى خدايا ستايش از آن تو است ستايشى جاويدان به جاويدانى ذاتت و خاص تواست ستايش ستايشى که
خُلُودِك و لَك الْحَمْدُ حَمْداً لا مُنْتَهى لَهُ دُونَ عِلْمِك وَ لَك الْحَمْدُ
در نزد علم تو انتهايى برايش نباشد و ستايش از آن تو است
حَمْدا لا اَمَدَ لَهُ دُونَ مَشِيتِك وَ لَك الْحَمْدُ حَمْدا لا اَجْرَ لِقآئِلِهِ اِلاّ
ستايشى که پيش مشيت تو پايانى ندارد و از آن تو است حمد، حمدى که براى گوينده اش جز
رِضاك وَ لَك الْحَمْدُ عَلى حِلْمِك بَعْدَ عِلْمِك وَ لَك الْحَمْدُ عَلى عَفِْوك
رضاى تو پاداش نباشد و خاص تو است ستايش بر بردباريت از پس علم و دانشت و براى تو است ستايش بر گذشتت از
بَعْدَ قُدرَتِك وَ لَك الْحَمْدُ باعِثَ الْحَمْدِ وَ لَك الْحَمْدُ وارِثَ الْحَمْدِ
پس قدرت و تواناييت و براى تو است حمد که باعث حمدى و براى تو است ستايش که وارث آنى و براى تو است حمد
و لَك الْحَمْدُ بَديعَ الْحَمْدِ وَ لَك الْحَمْدُ مُنْتَهَى الْحَمْدِ وَ لَك الحَمْدُ مُبتَدِعَ
که پديده آورنده حمدى و براى تو است حمد که انتهاى آنى و براى تو است حمد که خود سازنده حمدى
الْحَمْدِ وَ لَك الْحَمْدُ مُشْتَرِىَ الْحَمْدِ وَ لَك الْحَمْدُ وَ لِىَّ الْحَمْدِ وَ لَك
و براى تو است ستايش که خريدار آنى و براى تو است حمد که سرپرست آنى و براى تواست
الْحَمْدُ قَديمَ الْحَمْدِ وَ لَك الْحَمْدُ صادِقَ الْوَعْدِ وَ فِىَّ الْعَهْدِ عَزيزَ
ستايش اى ديرينه ستايش و خاص تو است حمد اى که وعده ات راست و به پيمانت وفادارى
الجُنْدِ قاَّئِمَ الْمَجْدِ وَ لَك الْحَمْدُ رَفيعَ الدَّرَجاتِ مُجيبَ الدَّعَواتِ
لشکرت پيروزمند و مجد و عظمتت استوار است و ستايش خاص تو است اى والا درجات و پاسخ دهنده دعاها
مُنزِلَ الاْياتِ مِنْ فَوْقِ سَبْعِ سَمواتٍ عَظيمَ الْبَرَكاتِ مُخْرِجَ النُّورِ
و فرو فرستنده آيات از بالاى هفت آسمان ، و اى خداى بزرگ برکات و برون آرنده نور
مِنَ الظُّلُماتِ ومُخْرِجَ مَنْ فِى الظُّلُماتِ اِلىَ النُّورِ مُبَدِّلَ السَّيئاتِ
از ظلمات (وتاريکيها) و برون آرنده مبتلايان به تاريکيها را به روشنى و نور و اى تبديل کننده بديها
حَسَناتٍ وَ جاعِلَ الْحَسَناتِ دَرَجاتٍ اَللّهُمَّ لَك الْحَمْدُ غافِرَ الذَّنْبِ
به خوبيها و قراردهنده خوبيها را درجه خدايا حمد مخصوص تو است که آمرزنده گناه
وَ قابِلَ التَّوْبِ شَديدِ الْعِقابِ ذَاالطَّوْلِ لا اِلهَ الاّ اَنْتَ اِلَيك الْمَصيرُ
و توبه پذير و سخت کيفر و صاحب بخشش و احسانى معبودى نيست جز تو و بسوى تو است بازگشت
اَللّهُمَّ لَك الْحَمْدُ فِى الَّليلِ اِذا يغْشى وَ لَك الْحَمْدُ فِى النَّهارِ اِذا
خدايا از آن تو است ستايش در شب هنگامى که سياهيش فرا گيرد و براى تو است ستايش در روز هنگامى که
تَجَلّى وَ لَك الْحَمْدُ فِى الاْخِرَةِ وَ الاُْولى وَ لَك الْحَمْدُ عَدَدَ كلِّ نَجْمٍ
روشن گردد و براى تو است ستايش در انجام و آغاز و براى تو است ستايش به عدد هر ستاره
وَ مَلَك فِى السَّماَّءِ وَ لَك الْحَمْدُ عَدَدَ الثَّرى وَالْحَصى وَالنَّوى وَلَك
و فرشته اى که در آسمان است و براى تو است حمد به عدد خاک و سنگ ريزه و هسته ها و براى تو است
الْحَمْدُ عَدَدَ ما فى جَوِّ السَّماَّءِ وَ لَك الْحَمْدُ عَدَدَ ما فى جَوْفِ
ستايش به شماره آنچه در ميان آسمان است و براى تو است ستايش به عدد آنچه در دل
الاَرْضِ وَ لَك الْحَمْدُ عَدَدَ اَوْزانِ مِياهِ الْبِحارِ وَ لَك الْحَمْدُ عَدَدَ
زمين است و براى تو است ستايش به عدد وزن آب درياها و براى تو است حمد به شماره
اَوْراقِ الاْشْجارِ وَ لَك الْحَمْدُ عَدَدَ ما عَلى وَجْهِ الاْرْضِ وَ لَك
برگ درختان و براى تو است ستايش به شماره آنچه در روى زمين است و براى تو است
اَلْحَمْدُ عَدَدَ ما اَحْصى كتابُك وَ لَك الْحَمْدُ عَدَدَ ما اَحاطَ بِهِ عِلْمُك
ستايش به شماره آنچه کتاب تو آن را برشمرده و براى تو است حمد به عدد آنچه علم و دانشت بدان احاطه دارد
وَ لَك الْحَمْدُ عَدَدَ الاِْنْسِ وَالْجِنِّ وَالْهَوامِّ وَالطَّيرِ وَالْبَهاَّئِمِ والسِّباعِ
و براى تو است ستايش به عدد انس و جن و خزندگان و پرندگان و چرندگان و درندگان
حَمْداً كثيرا طَيباً مُباركاً فِيهِ كما تُحِبُّ رَبَّنا وَ تَرْضى وَ كما ينْبَغى
ستايشى بسيار و پاکيزه و بابرکت چنانچه دلخواه تو است اى پروردگار و چنانچه بپسندى و آنچنانکه سزاوار
لِكرَمِ وَجْهِك وَعِزِّ جَلالِك
ذات بزرگوار و شوکت جلال تو است
پس مى گوئى ده مرتبه :
لا اِلهَ اِلا اللّهُ وَحْدَهُ لا شَريك لَهُ لَهُ الْمُلْك وَلَهُ الْحَمْدُ وَهُوَ اللَّطيفُ الْخَبيرُ
معبودى نيست جز خداى يکتا که شريکى ندارد و او را است فرمانروايى و خاص او است ستايش و او است دقيق و کاردان
و ده مرتبه
لا اِلهَ اِلا اللّهُ وَحْدَهُ لا شَريك لَهُ لَهُ الْمُلْك وَ لَهُ الْحَمْدُ يحْيى وَ يميتُ
معبودى نيست جز خداى يکتا که شريکى ندارد و او را است فرمانروايى و ستايش مخصوص او است که زنده کند و بميراند
وَ يميتُ وَ يحْيى وَ هُوَ حَىُّ لا يمُوتُ بِيدِهِ الْخَيرُ وَ هُوَ عَلى كلِّشَىءٍ قَديرٌ
و بميراند و زنده کند و او است زنده اى که نميرد همه نيکيها بدست او است و او بر همه چيز توانا است
و ده مرتبه:
اَسْتَغْفِرُ اللّهَ الَّذِى لا اِلهَ اِلاّ هُوَ الْحَىُّ الْقَيومُ وَاَتُوبُ اِلَيهِ
آمرزش خواهم از خدايى که معبودى جز او نيست و زنده و پاينده است و بسويش بازگشت کنم
و ده مرتبه:
يا اَللّهُ يا اَللّهُ
اى خدا اى خدا * * * اى بخشاينده ، اى بخشاينده * * * اى مهربان اى مهربان
و ده مرتبه يا رَحْمنُ يا رَحْمنُ و ده مرتبه يا رَحيمُ يا رَحيمُ و ده مرتب
يا بَديعَ السَّمواتِ وَالاْرْضِ
اى پديد آورنده آسمانها و زمين * * * اى صاحب جلال و بزرگوارى
و ده مرتبه يا ذَاالْجَلالِ وَالاِْكرامِ و ده مرتب
يا حَنّانُ يا مَنّانُ
اى مهرورز نعمت ده * * * اى زنده و پاينده
و ده مرتبه يا حىُّ يا قَيومُ و ده مرتب
يا حَىُّ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ
اى زنده اى که معبودى جز تو نيست * * * اى خدايى که جز تو معبودى نيست
و ده مرتبه يا اَللّهُ يا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ و ده مرتب
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
بنام خداى بخشاينده مهربان * * * خدايا درود فرست بر محمد و آلش
و ده مرتبه اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ و ده مرتب
اَللّهُمَّ افْعَلْ بى ما اَنْتَ اَهْلُهُ
خدايا انجام ده درباره من آنچه را تو سزاوار آنى * * * به اجابت رسان * * * بگو او خداى يکتا است
و ده مرتبه امينَ امينَ و ده مرتبه قُلْ هُوَ اللّهُ اَحَدٌ پس مى گويى
اَللّهُمَّ اصْنَعْ بى ما اَنتَ اَهْلُهُ وَ لا تَصْنَعْ بى ما اَنَا اَهْلُهُ
خدايا با من کن آنچه را تو شايسته آنى و مکن با من آنچه را من شايسته آنم زيرا که
فَاِنَّك اَهْلُ التَّقْوى وَ اَهْلُ الْمَغْفِرَةِ وَ اَنَا اَهْلُ الذُّنُوبِ وَالْخَطايا
تو البته شايسته پرهيزکارى هستى و اهل آمرزشى و من اهل گناهان و خطاها هستم
فَارْحَمْنى يا مَوْلاىَ وَ اَنْتَ اَرْحَمُ الرّاحِمينَ
پس به من رحم کن اى مولاى من و تويى مهربانترين مهربانان
و نيز ده مرتبه مى گوئى
لاحَوْلَ وَ لاقُوَّهَ اِلاّبِاللّهِ تَوَكلْتُ عَلَى الْحَىِّ الَّذى لا يمُوتُ وَالْحَمْدُلِلّهِ
جنبش و نيرويى نيست جز به خدا، توکل بر خداى زنده اى که نميرد و ستايش خاص خدايى است
الَّذى لَمْ يتَّخِذْ وَلَداً وَلَمْ يكنْ لَهُ شَريك فى الْمُلْك وَ لَمْ يكنْ لَهُ
که فرزندى نگرفته و شريکى در فرمانروايى ندارد و او را
وَلِىُّ مِنَ الذُّلِّ وَكبِّرْهُ تَكبيراً
دوستى براى رفع مذلت نيست و بزرگش شمار کامل و بسيار