دو ركعت است در هر ركعت حمد يك مرتبه و توحيد دوازده مرتبه.
[دُعاء آن حضرت ] :
اِلهى خَشَعَتِ الا صْواتُ لَك وَ ضَلَّتِ الاَحْلامُ فيك وَ وَجِلَ كلُّشَىءٍ مِنْك وَهرَبَ
معبودا خاشع گشته صداها براى تو و خردها در باره ات گم گشته و هر چيزى از تو ترسان است و همه بسويت
كلُّشَىءٍ اِلَيك وَ ضاقَتِ الاَشْياَّءُ دُونَك وَ مَلاَ كلَّ شَىءٍ نُورُك فَاَنْتَ
گريزانند، همه چيز در برابرت به کوتاهى گراييده و نور تو همه را پر کرده پس تنها تويى
الرَّفيعُ فى جَلالِك وَ اَنْتَ الْبَهِىُّ فى جَمالِك وَ اَنْتَ الْعَظيمُ فى
که در بزرگى و جلال خويش و در جمال و زيبائيت فروزانى و تويى که در
قُدْرَتِك وَ اَنْتَ الَّذى لا يؤُدُك شَىءٌ يامُنْزِلَ نِعْمَتى يا مُفَرِّجَ كرْبَتى
قدرت و توانائى خود بس بزرگى و تويى که چيزى درمانده و خسته ات نکند اى فرو فرستنده نعمتم و اى برطرف کننده اندوه و گرفتاريم
وَ يا قاضِىَ حاجَتى اَعْطِنى مَسْئَلَتى بِلا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ آمَنْتُ بِك
و اى برآورنده حاجتم خواسته ام را به من عطا کن به حق اين جمله که گويم ((معبودى جز تو نيست )) به تو ايمان آوردم
مُخْلِصاً لَك دينى اَصْبَحْتُ عَلى عَهْدِك وَ وَعْدِك مَا اسْتَطَعْتُ اَبُوَّءُ
و دينم را براى تو خالص گرداندم صبح کردم به عهد و پيمان تو تا آنجا که توانايى دارم ، بسويت
لَك بِالنِّعْمَةِ وَ اَسْتَغْفِرُك مِنْ الذُّنُوبِ الَّتى لا يغْفِرُها غَيرُك يا مَنْ هُوَ
با نعمت بازگردم و از گناهانى که جز تو کسى آنها را نيامرزد آمرزش خواهم اى کسى که در
فى عُلُوِّهِ دانٍ وَ فى دُنُوِّهِ عالٍ وَ فى اِشْراقِهِ مُنيرٌ وَ فى سُلْطانِهِ قَوِىُّ
عين برترى نزديک و در عين نزديکى برترى و (اى آنکه ) در تابش خود نور دهنده و در سلطنت نيرومندى
صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ
درود فرست بر محمد و آلش