بنام خداى بخشاينده مهربا
اَلْحَمْدُ لِلّهِ الاْوَّلِ قَبْلَ الاِْنْشاَّءِ وَ الاِْحْياَّءِ وَ الاْخِرِ بَعْدَ فَناَّءِ الاْشْياَّءِ
ستايش خاص خداييست که آغاز هستى پيش از پيدايش و زندگى است و پايان پس از فناء موجودات ،
الْعَليمِ الَّذى لا ينْسى مَنْ ذَكرَهُ وَ لا ينْقُصُ مَنْ شَكرَهُ وَ لا يخيبُ
دانايى که هر که يادش کند وى را از ياد نبرد و نعمتش را از آنکه سپاس مى دارد نکاهد
مَنْ دَعاهُ وَ لا يقْطَعُ رَجاَّءَ مَنْ رَجاهُ اَللّهُمَّ اِنّى اُشْهِدُك وَ كفى بِك
و نوميد نسازد آنکه او را بخواند و اميد اميدوارش را قطع نکند خدايا من تو را گواه گيرم و گواه بودن تو کافى است
شَهيداً وَ اُشْهِدُ جَميعَ مَلاَّئِكتِك وَ سُكانَ سَماواتِك وَ حَمَلَةَ عَرْشِك
و گواه گيرم تمام فرشتگان و ساکنين آسمانها و حاملين عرشت را
وَ مَنْ بَعَثْتَ مِنْ اَنْبِياَّئِك وَ رُسُلِك وَ اَنْشَاْتَ مِنْ اَصْنافِ خَلْقِك اَنّى
و پيمبران و رسولانت را که برانگيختى و انواع موجودات بى حسابى را که آفريدى (همه را گواه گيرم )
اَشْهَدُ اَنَّك اَنْتَ اللّهُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ وَحْدَك لا شَريك لَك وَ لا عَديلَ
که من گواهى دهم تويى خدايى که معبودى جز تو نيست و يگانه اى که شريک و همتا ندارى
وَ لا خُلْفَ لِقَوْلِك وَ لا تَبْديلَ وَ اَنَّ مُحَمَّداً صَلَّى اللّهُ عَلَيهِ وَ آلِهِ
و خلاف و تغيير و تبديلى در گفتار تو نيست و گواهى دهم که محمد صلى الله عليه و آله
عَبْدُك وَ رَسُولُك اَدّى ما حَمَّلْتَهُ اِلَى العِبادِ وَ جاهَدَ فِى اللّهِ عَزّ َوَ جَلَّ
بنده و رسول تو است که بدانچه ماءمورش کرده بودى به بندگانت رساند و درباره خداى عزوجل
حَقَّ الْجِهادِ وَ اَنَّهُ بَشَّرَ بِما هُوَ حَقُّ مِنَ الثَّوابِ وَ اَنْذَرَ بِما هُوَ صِدْقٌ
آنطور که بايد کوشش کرد و بدان پاداش نيکى که حق و درست بود مژده داد و بدان عقابى که راست بود
مِنَ الْعِقابِ اَللّهُمَّ ثَبِّتْنى عَلى دينِك ما اَحْييتَنى وَ لا تُزِغْ قَلْبى بَعْدَ
بيم داد خدايا تا مرا زنده نگاه دارى بر دين خويش ثابتم گردان و دلم را پس از آنکه
اِذْ هَدَيتَنى وَ هَبْ لى مِنْ لَدُنْك رَحْمَةً اِنَّك اَنْتَ الْوَهّابُ صَلِّ عَلى
راهنماييم کرده اى منحرف مساز و به من از نزد خود رحمتى بخشاى که همانا تويى بخشايشگر درود فرست بر
مُحَمَّدٍ وَ عَلى آلِ مُحَمَّدٍ وَ اجْعَلْنى مِنْ اَتْباعِهِ وَ شيعَتِهِ وَ احْشُرْنى
محمد و بر آلش و مرا از پيروان و شيعيانش قرار ده و در گروه وى محشورم کن
فى زُمْرَتِهِ وَ وَفِّقْنى لاِداَّءِ فَرْضِ الْجُمُعاتِ وَ ما اَوْجَبْتَ عَلَىَّ فيها
و موفقم دار براى اداء فرائض جمعه ها و طاعاتى که در آنها بر من واجب کردى
مِنَ الطّاعاتِ وَ قَسَمْتَ لاِهْلِها مِنَ الْعَطاَّءِ فى يوْمِ الْجَزاَّءِ اِنَّك اَنْتَ الْعَزيزُ الْحَكيمُ
و عطاهايى که در روز جزا به اهل آن (طاعات و جمعه ها) قست کرده اى که همانا تويى مقتدر فرزانه