مرد نماها
عنه عليه السلام ـ في صِفَةِ مَن يَتَصدّى للحُكمِ بَينَ الاُمَّةِ و لَيس لذلكَ بأهلٍ ـ : ··· و رجُلٌ قَمَشَ جَهلاً ، مُوضِعٌ في جُهّالِ الاُمَّةِ ، عادٍ (غادِرٌ) في أغباشِ الفِتنَةِ ، عَمٍ بما في عَقدِ الهُدنَةِ ، قد سمّاهُ أشباهُ النّاسِ عالِما و لَيس بهِ .
امام على عليه السلام ـ در وصف كسى كه بر مسند داورى ميان مردم مى نشيند در حالى كه شايستگى اين كار را ندارد ـ فرمود : ··· و ديگر مردى است كه انبوهى از جهل و نادانى را در خود فراهم آورده، در ميان نادانان امّت مى تازد، در تيرگى هاى فتنه و گمراهى مى شتابد، در راه ايجاد صلح و آشتى ميان مردم كور است، مردم نمايان او را دانشمند مى نامند، در حالى كه نادانى بيش نيست.
نهج البلاغة : الخطبة 17.