عبدالله بن ابی ربیعه

عَبْدالله بنِ اَبی رَبیعَه
عَمْرو بن عاص ، همراه با عَبْدالله و بنا به روایتی دیگر همراه با عُماره بن وَ لید ، از جانبِ قُرَیش درکاخِ نَجاشی پادشاهِ حَبَشَه حاضر و ضِمنِ تقدیم هدایائی ، از وی خواستند تا مهاجرینِ مسلمان را به مکّه بازگردانَد . آن دو همچُنین تقاضا داشتند که عَمرِو بْن اُمَیه ضَمْری : ‌رَساننده پیامِ رسول خدا(ص) به نَجاشی جهتِ پذیرشِ اسلام را نیز تحویل گرفته وگردن بزنند . نَجاشی ضِمنِ پرخاش و عدمِ قبول خواسته آنان ، از پذیرشِ هدایای قُرَیشْ اِمتناع ورزید .
عَبْدالله علاوَه بر اینکه یکی‌از عناصرِ اصلی جمع‌آوری نیروهای مشرکین برای شرکت در جنگ بَدْرْ بود ، مسئولیتِ فرماندهی تیراندازانِ قُرَیش در همان جنگ را نیز بر عُهْدَه داشت .

منبع: سیمای صدر اسلام، علی شهبازی، 1392، سازمان عقیدتی سیاسی ارتش جمهوری اسلامی ایران