كسانى كه خداوند هدايتشان مى كند
عنه عليه السلام : اللّهُمّ إنْ فَهَهتُ عَن مَسألَتي ، أو عَمِيتُ [عَمَهتُ ]عَن طَلِبَتي ، فدُلَّني على مَصالِحي ، و خُذْ بِقَلبي إلى مَراشِدي ،
فلَيسَ ذلكَ بِنُكرٍ مِن هِداياتِكَ ، و لا ببِدعٍ مِن كِفاياتِكَ .
امام على عليه السلام : خدايا! اگر ندانم كه از تو چه خواهم يا در درخواست خويش سرگردان بمانم، تو مرا به آنچه صلاح من است راهنمايى كن و دلم را به سوى چيزهايى كه خير من در آنهاست متوجّه گردان؛ زيرا
كه اين از راهنمايى هاى تو دور نيست و برآوردن چنين خواسته هايى براى تو تازگى ندارد.
نهج البلاغة : الخطبة 227.