عاصِم بن ثابِت بن اَبی الاَقْلَحْ
عاصِم در غَزَواتِ بَدْرْ و اُحُد شرکت کرده و رشادتهای بسیاری از خودنشان داد . همزمان با مراحِلِ پایانی شکستِ مسلمین در جنگ اُحُدو سقوطِ رسول خدا(ص) به درونِ گودالی ، مشرکین سریعاً شایعَه قتلِ آنحضرت را منتشر ساختند . عاصِم همراه با علی (ع) اوّلین کسانی بودند که خود را به ایشان رساندند .
عاصِم در جنگ اُحُد پرچمدارِ قُرَیش به نامِ مُسافِع بن طَلْحَه بن اَبی طَلْحَه را از پا درآوَرْد . پساز مُسافِع ، برادرش جُلاس بن طَلْحَه پرچمِ قُرَیش را در دست گرفت که او نیز با تیرِ عاصِم کُشته شد . سُلافَه بنت سَعْد بن شُهَیدْ که مادرِ آن دو برادرِ مقتول بود ، نذر کرد تا در کاسَه سَرِ قاتِلِ پسرانش شراب بنوشد . وی گفت : هرکس سَرِ عاصِم را بیاورد ، یکصد شتر به او هَدِیه خواهم داد .
عاصِم یکیاز افرادِ سَریه رَجیع بود که به سرپرستی مَرْثَد بن اَبی مَرْثَد جهتِ آموزشِ قرآنِ کریم اعزام گردیده ولکن باتوطِئَهای از سوی دشمن مواجِه شدند . عاصِم در این سَرِیه شجاعانهمبارزه کرد تا تیرهایش پایان یافت ،کمانش شکست و دسته شمشیرش دو نیم شد ... . وی سرانجام در حالِ اِشتغال به ذکرِ خداوندشهید گردید .
افرادی از قَبیلَه هُذَیلْ میخواستند سَرِ عاصِم را از بدن جدا کردهو به سُلافَه بفروشند تا وی به نَذْرِ خود عمل نماید امّا بعلّتِ تجمُّعِ اَنبوهِزنبوران در اطرافِ پیکرِ عاصِم ، این کار امکانپذیر نگردید و ناچارمنتظر ماندند تا شب فرا رسیده و زنبوران جِنازَه را رها سازند .نقل است که در همان شب ، آب رودخانهای طُغیان کرد و جَسَدِ عاصِم را با خود بُرد بطوری که دستِ هیچکس به آن نرسید . عاصِم به همین مناسبت حَمِی الدَّ بْرْ یعنی حمایتشده توسّطِ زنبوران نام گرفت .
منبع: سیمای صدر اسلام، علی شهبازی، 1392، سازمان عقیدتی سیاسی ارتش جمهوری اسلامی ایران
1- طبقات الکبری ، ج2 ، ص54 ، مُتَرْجَم ، نوشته است بارانی سیلآسا بارید و جِنازَه را با خود بُرد.