خاموشى اولياى خدا
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : إنّ للّه ِِ عِبادا كَسَرَت قُلوبَهُم
خَشيَتُهُ فَأسكَتَتهُم عنِ المَنطِقِ ، و إنّهُم لَفُصَحاءُ عُقَلاءُ ، يَستَبِقُونَ إلَى اللّه ِ بالأعمالِ الزَّكيَّةِ، لا يَستَكثِرُونَ لَهُ الكثيرَ ، و لا يَرضَونَ لَهُم مِن أنفُسِهم بالقَليلِ .
امام على عليه السلام : خدا را بندگانى است كه
ترس و خشيتِ از او دلهايشان را شكسته و زبانشان را از گفتار فرو بسته است، در حالى كه مردمانى سخنور و خردمندند. با كارهاى پاك به سوى خداوند پيشى مى گيرند، عملِ بسيار را در پيشگاه خدا، زياد نمى شمارند و به عملِ اندكِ خود، رضايت نمى دهند.
تحف العقول : 394.