نهى از نگه داشتن عيبهاى ديگران
عنه عليه السلام ـ و قَد سُئلَ عَمّا يَقولُهُ النّاسُ : عَورَةُ المُؤمِنَ عَلَى المُؤمِنِ حَرامٌ ـ : لَيسَ حَيثُ تَذهَبُ ، إنَّما عَورَةُ المُؤمِنِ أن يَراهُ يَتَكَلَّمُ بِكَلامٍ يُعابُ عَلَيهِ ، فيَحفَظَهُ عَلَيهِ لِيُعَيِّرَهُ بِهِ يَوما إذا غَضِبَ .
امام صادق عليه السلام ـ در پاسخ به اين سخن مردم كه مى گويند: عورت مؤمن بر مؤمن حرام است ـ فرمود : معنايش آن نيست كه تو فكر مى كنى، بلكه مراد از عورتِ مؤمن اين است كه ببيند برادر مؤمنش جمله اى مى گويد كه جاى سرزنش و نكوهش دارد و او جمله را در خاطر سپارد، تا روزى كه از دست او عصبانى شد، به واسطه آن جمله او را سرزنش كند.
بحار الأنوار : 75/214/8.