در پاسخ مديحه گوى
الإمامُ زينُ العابدينَ عليه السلام : المؤمنُ يَصمُتُ لِيَسلَمَ ، و يَنطِقُ لِيَغنَمَ··· إن زُكِّيَ خافَ مِمّا يَقولونَ ، و يَستَغفِرُ اللّه َ لِما لا يَعلمونَ ،
لا يَغِرُّهُ قَولُ مَن جَهِلَهُ ، و يَخافُ إحصاءَ ما عَمِلَهُ .
امام زين العابدين عليه السلام : مؤمن خاموش مى ماند، تا سالم ماند و سخن مى گويد، تا سود برد··· اگر به پاكى ستوده شود، از آنچه مى گويند هراسان مى شود و از آنچه كه
نمى دانند، از خداوند آمرزش مى طلبد. سخن كسى كه او را نمى شناسد [و مى ستايدش ]فريبش نمى دهد و از برشمردن اعمالش [در آخرت] مى ترسد.
الكافي : 2/231/3.