صفیه بنت عبدالمطلب

صَفِیه بنت عَبْدالمُطَّلِب بن هاشِم قُرَیشیه هاشِمیه
صَفِیه از صَحابیه ، عَمَّه رسول خدا(ص) و مادرِ زُبَیر بن عَوّ ام است .ایشان یگانه بانو از عَمَّه‌های آن‌حضرت بود که اسلام آوَرْد .
وی در جاهلیت با حارِث بن حَرْبْ : برادرِ اَبوسُفیان ، ازدواج کرد وبعد از فوت او ، همسرِ عَوَّام بن خُوَیلِدْ شد . صَفِیه خواهرِ بطنی حضرتحَمْزَه سَیدُالشُّهَداء(ع) می‌باشد .
صَفِیه در پایانِ جنگ اُحُد ، برای دیدنِ جنازه برادرش : حَمْزَه سَیدُالشُّهَداء(ع) عازِمِ اُحُد شد . پیامبر  خدا(ص) خِطاب به زُبَیر فرمودند : مادرت را بازگردان ! مصلحت نیست که برادرش را با این حال ببیند .صَفِیه به زُبَیر پاسخ می‌دهد : شنیده‌ام برادرم را مُثْلَه کرده‌اند ! امّا چون برای اسلام است من راضی‌ام و البتّه جهتِ کسبِ رضای خدا صابر خواهم‌بود . ایشان وقتی پیکرِ رشیدِ برادر را درآن وضع مُشاهَدَه نمود ، بر او درود فرستاده و برایش طلبِ استغفار کرد و گفت : اِنّا لِلّهِ وَ اِنَّا اِلَیهِ راجِعُونَ .
صَفِیه شیرزنی شجاع بود که به هنگامِ نبردها آرام و قرار نداشت .او با شروعِ نبرد خَنْدَق ، در خَیمَه‌گاهی پشتِ جَبْهَه حضور یافته و مُشاهَدَهمی‌کند که یکی از جنگ‌آورانِ یهود پیرامونِ چادُرِ زنان پَرْسَه می‌زند . نظر به اینکه رسول گرامی اسلام(ص) و هیچ‌یک از یارانِ آن‌حضرتدر دسترس نبودند ، صَفِیه به حَسّان بن ثابت می‌گوید :
ای حَسّان ! گزندِ این یهودی را از سَرِ زنان کوتاه کن!حَسّان پاسخ می‌دهد : دخترِ عَبْدالمُطَّلِب !‌ خدا تو را بیامرزد . خود می‌دانی که من اهلِ این قبیل کارها نیستم وگرنه اینجا چه می‌کردم !؟ صَفِیه شخصاً عمودِ خَیمَه را در دست گرفته و با ضرباتی مُهلِک ، مردِ یهودی را از پا در‌ می‌آوَرَد و سپس به وی اظهار می‌‌دارد : اینک می‌توانی جنگ‌افزار ، زِرِه و کلاهخودِ او را از آنِ خود کنی . حَسّان جواب می‌دهد : دخترِ عَبْدالمُطَّلِب مرا به این قبیل غنیمت‌ها هم نیازی نیست .
صَفِیه خاتون در سِنِّ هفتاد و سه سالگی وفات ‌یافت . از این بانوی شجاع ، قَصیدَه‌ای در رِثای رسول اکرم (ص) باقی مانده است .

منبع: سیمای صدر اسلام، علی شهبازی، 1392، سازمان عقیدتی سیاسی ارتش جمهوری اسلامی ایران
1- تاریخ طَبَری ، ج 2 ، ص 2 - 241.