منع كردن از كمك به نااهل
عنه عليه السلام : لَيسَ لِواضِعِ المَعروفِ في غَيرِ حَقِّهِ و عِندَ غَيرِ أهلِهِ مِنَ الحَظِّ فيما أتى إلاّ مَحمَدَةُ اللِّئامِ ، و ثَناءُ الأشرارِ ، و مَقالَةُ الجُهّالِ ما دامَ مُنعِما عَلَيهِم : ما أجوَدَ يَدَهُ ! و هُوَ عَن ذاتِ اللّه ِ بَخيلٌ .
امام على عليه السلام : براى كسى كه بيجا و به افراد نامستحق و نااهل نيكى مى كند، از اين نيكى، بهره اى نباشد، مگر ستايش فرومايگان و مدح نابكاران و سخن نادانان، كه تا وقتى به آنها نيكى كند گويند: چه دست بخشنده اى دارد! حال آن كه در جايى كه به خدا مربوط مى شود و در راه او بايد كمك كند، بخل مى ورزد.
نهج البلاغة : الخطبة 142.