شیخان

شَیخان
در مسیرِ مدینه به اُحُد ، دو قَلْعَه به نامِ شَیخان قرار داشت که پیش‌از اسلام پیرزن و پیرمردی با سکونت در آنجا به افسانه‌سَرائی می‌پرداختند . تعدادی از یهودیان و طرفدارانِ عَبْدالله بن اُبَی نیز در آنجا ساکن بودند . رسول خدا(ص) هنگامِ عزیمت از مدینه بسویاُحُد ، در مَحَلِّ شَیخان فرود آمده و دستور دادندکه افرادِ زیرِ پانزده سال به مدینه بازگردند . رافِع بن خَدِیج یکی از نوجوانانِ کم سِنّ و سال بود که بعلّتِ مهارت در تیراندازی اجازَه یافت در غَزْوَه اُحُد شرکت کند . سَمُرَه بن جُنْدُبْ فَزارِی دوست و هم سِنِّ او مدّعی شدکه درکُشتی‌گرفتن قوی‌تر از رافِع ‌بوده و لِذا برای حضوردر جَبْهَه نبرد ، نسبت به وی تقدّم دارد . پیامبر  خدا(ص) فرمودند : همین‌جا کُشتی بگیرید ! سَمُرَه در برابرِ آن‌حضرت با رافِعگلاویز شدهو او را بر زمین‌کوبید و مجوِّزِ شرکت در نبرد را کسب کرد .
حضرت رسول(ص) شب را در شَیخان ماندند . محمّد بن مَسْلَمَه باپنجاه نفر رزمنده ، نگهبانی از نیروهای اسلام را در تمامِ طولِ شب برعُهْدَه گرفته و ذَکوان بن عَبْد قَیسْ تأمین و حفاظت از رسول خدا(ص) را برقرار ساخت .

1-  مغازی واقدی ، ج 1 ، ص 216 -  تاریخ طَبَری ، ج 2 ، ص 191.