هوس، به كور دلى فرا مى خواند
عنه عليه السلام : عِبادَ اللّه ِ، إنّ مِن أحَبِّ عِبادِ اللّه ِ إلَيهِ عَبدا أعانَهُ اللّه ُ على نَفسِهِ ··· قد خَلَعَ سَرابِيلَ الشَّهَواتِ ، و تَخَلّى مِن الهُمومِ إلاّ هَمّا واحِدا انفَردَ بهِ ، فخَرَجَ مِن صِفَةِ العَمى و مُشارَكَةِ أهل الهَوى .
امام على عليه السلام : اى بندگان خدا! از محبوبترين بندگان خدا نزد او بنده اى است كه خداوند او را در برابر نَفْسش يارى كرده است··· جامه هاى شهوت ها را بركَنده و [جانش ]از هر خواسته اى تهى گشته، مگر يك خواسته، كه خود را وقف آن كرده است. بدين سبب از كورى [باطنى] و مشاركت با هوسرانان بيرون آمده است.
نهج البلاغة : الخطبة 87.