هركه از خدا پروا كند، خداوند براى او...
الإمامُ عليٌّ عليه السلام ـ لأبي ذرٍّ لمّا اُخرِجَ إلَى الرَّبَذَةِ ـ : يا أبا ذرٍّ ، إنّكَ غَضِبتَ للّه ِ ، فارْجُ مَن غَضِبتَ لَهُ ··· و لَو أنّ السَّماواتِ و الأرَضِينَ كانَتا على عَبدٍ رَتقا ، ثُمّ اتَّقَى اللّه َ لَجَعَلَ اللّه ُ لَهُ مِنهُما مَخرَجا ! لا يُؤنِسَنَّكَ إلاّ الحَقُّ ، و لا يُوحِشَنَّكَ إلاّ الباطِلُ .
امام على عليه السلام ـ به ابوذر هنگام تبعيدش به ربذه ـ فرمود : اى ابوذر! تو براى خدا خشم گرفتى. بنا بر اين به همان كسى كه براى او خشم گرفتى اميدوار باش··· و اگر آسمانها و زمين ها به روى بنده اى بسته شوند و آن بنده تقواى خدا پيشه كند، خداوند از ميان آنها راه خروجى برايش قرار دهد! چيزى جز حقّ با تو مأنوس نشود، و چيزى جز باطل تو را نهراساند.
. نهج البلاغة : الخطبة 130.