پرهيزگاران در قيامت
عنه صلى الله عليه و آله ـ لَمّا سَألَهُ عَلِيٌّ عليه السلام عَن هذِه الآيةِ : «يَومَ نَحْشُرُ المُتَّقينَ إلَى الرَّحْمنِ وَفْدا» يا رَسولَ اللّه ِ ، ما الوَفدُ إلاّ رَكبٌ ؟ ـ : و الّذي نَفسي بِيَدِهِ إنَّهُم إذا خَرَجوا مِن قُبورِهِمُ استَقبَلوا بِنُوقٍ بِيضٍ لَها أجنِحَةٌ عَلَيها رِحالُ الذَّهَبِ ، شُرُكُ نِعالِهِم نورٌ يَتَلَألأُ ، كُلُّ خُطوَةٍ مِنها مِثلُ مَدِّ البَصَرِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ هنگامى كه على عليه السلام از ايشان درباره آيه «روزى كه پرهيزگاران را در پيشگاه خداى رحمان به صورت فرستادگان گرد آوريم» پرسيد و عرض كرد : اى پيامبر خدا! آيا هيأتهاى اعزامى جز سواره هستند؟ ـ فرمود : سوگند به آن كه جانم در دست اوست، پرهيزگاران چون از گورهاى خود بيرون آيند با اشترانِ سفيد بالدارى كه جهازشان طلاست رو به رو مى شوند. بند كفشهايشان نورى درخشان است، فاصله هر قدم آن اشتران به اندازه اى است كه چشم كار مى كند.
الترغيب و الترهيب : 4/494/3 ، انظر تمام الحديث.