آنچه موجب پيرى و فرتوتى مى شود
عنه عليه السلام ـ في الخُطبَةِ الشِّقشِقيَّةِ ـ : و طَفِقتُ أرتَئي بَينَ أن أصُولَ بِيَدٍ جَذّاءَ ، أو أصبِرَ على طِخيَةٍ عَمياءَ ، يَهرَمُ فيها الكَبيرُ ، و يَشِيبُ فيها الصَّغيرُ ، وَ يكدَحُ فيها مُؤمنٌ حتّى يَلقى رَبَّهُ !··· .
امام على عليه السلام ـ در خطبه شقشقيه ـ فرمود: و با خود انديشيدم كه آيا با دستى بريده (بى يار و ياور) حمله كنم يا آنكه در برابر اين تيرگى كور [و گمراه كننده پس از رسول خدا صلى الله عليه و آله ] شكيبا بمانم؛ تيرگى اى كه بزرگسال در آن پير مى شود و خرد سال مويش سپيد مى گردد و مؤمن در آن چندان رنج مى برد تا به ديدار پروردگارش بشتابد!
نهج البلاغة : الخطبة 3.