كسى كه غيبتش رواست
رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : أربَعةٌ لَيست غِيبَتُهُم غِيبَةً :
الفاسِقُ المُعلِنُ بِفِسقِهِ ، و الإمامُ الكَذّابُ إن أحسَنتَ لم يَشكُرْ و إن أسَأتَ لم يَغفِرْ، و المُتَفَكِّهونَ بالاُمَّهاتِ ، و الخارِجُ عنِ الجَماعَةِ الطاعِنُ على اُمَّتِي الشاهِرُ علَيها بسَيفِهِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : چهار نفرند كه غيبت
كردن از آنها غيبت نيست : فاسقى كه فسق خود را آشكار مى سازد، پيشواى دروغگويى كه اگر خوبى كنى، سپاسگزارى نمى كند و اگر بدى كنى، نمى بخشد، كسانى كه از سر خنده و شوخى فحش مادر مى دهند و كسى كه از جماعت مسلمانان كناره گيرد و بر امّت من عيب گيرد و به روى آنها شمشير كشد.
بحار الأنوار : 75/261/64.