سعد بن ربیع

سَعْد بن رَبیع بن حارِث خَزْرَجی
سَعْدْ یکی از اصحابِ باوفای پیامبر  اکرم(ص) است که در بَیعَت دوّم عَقَبَه حضور داشته و جُزْوِ نُقَباءِ دوازده‌گانه انتخاب گردید . سَعْدْ از اصحابِ جنگ بَدْرْ بود .
عبّاس : عموی پیامبر  اسلام(ص) اخبارِ خروجِ قُرَیش از مکّه برای نبرد اُحُد را طَی نامَه‌ای خصوصی جهتِ رسول خدا(ص) ارسال‌کرد .آن‌حضرت علی‌رغمِ اهمیتِ خبرِ مذکور و لزومِ مخفی نگاهداشتنِ آن ،قبل‌از هرکسِ دیگری موضوع را با سَعْد بن رَبیع مطرح فرمودند .
سَعْدْ در نبرد اُحُد ، دوازده زخم برداشته و نقشِ زمین شد . مالِک بن دُخْشُمْ که در همان حال از کنارِ سَعْدْ می‌گذشت به وی ‌گفت :
پیامبر  خدا(ص) کُشته شد ! سَعْدْ پاسخ داد : خدای محمّد(ص) زنده است و ما در راهِ نشرِآئینِ خدا جهاد می‌کنیم .
زَید بن ثابِت در میانِ کُشته‌شدگانِ اُحُد به دنبال سَعْدْ می‌گشت تا خبری از ایشان برای رسول خاتم(ص) ببرد که او را درحالِ سپری‌کردنِ آخرین لحظاتِ زندگی‌اش یافت . سَعْدْ خِطاب به زَیدْ گفت :
درود و تَحیتِ من را به رسول اعظم(ص) برسان و بگو : چیزی از زندگی سَعْدْ باقی نمانده است . خداوند به تو بهترین پاداش را دهد ! سَعْدْ ادامَه داد : سلامِ مرا به اَنصار نیز رسانده و آنان را هُشدار دِه کهاگر به محمّد(ص)آسیبی برسد و شما زنده باشید ، هرگز در پیشگاه خداوند معذور نخواهید بود . سَعْدْ در همین هنگام شهید شد و جان بجان ‌آفرین تسلیم کرد .
رسول اکرم (ص) با اِستماعِ شرحِ حال و آخرین سخنانِ سَعْدْ کهدر واپسین دقایقِ عُمْر بر زبان جاری ساخته بود، فرمودند: خداوند سَعْد بن رَبیع را بیامرزد که تا حیات داشت حمایتمان کرد و هنگامِ مرگ ، سفارش به یاریمان نمود . جنازه سَعْدْ را همراه با جنازهخارِجَه بن زَید خَزْرَجی در یک قبر نهادند .