سریه زید بن حارثه

سَرِیه زَید بن حارِثَه به وادی القُرَی بر سَرِ اُمِّ قِرْفَه - ماه رَمَضان و یا ماه رَجَبِ سال ششم هجری
برابرِ اخبارِ واصله به رسول خدا(ص) ، عِدَّه‌ای از قَبیلَه بَنی فَزارَه در وادی القُرَی ، جهتِ توطئه علیه مسلمانان تجمّع کرده بودند .پیامبر  اکرم(ص)زَیدْ را در رأسِ سَرِیه برای سرکوبِ آنان اعزام فرمودند .
در این مأموریت ، تعدادی از همراهانِ زَید شهید شدند و خودِ وی نیز در میانِ کُشته‌ها افتاده بود که به دور از چشمِ دشمن ، با بدنی نیمه‌جان موفّق به فرار ‌گردید .او پس‌از حضور در مدینه ، گزارشِ ماوَقَعْ را برای نبی اکرم(ص) بازگو‌کرد . بنا به روایتِ دیگری ، زَید با کالا‌هایی از اصحاب عازِمِ شام می‌شود که در نزدیکی وادی القُرَی ، دسته‌ای از قَبیلَه بَنی فَزارَه بر ایشان تاخته و ضِمنِ ضَرْب ‌و ‌شَتْمِ شدیدِ وی و همراهانش ، مال‌التجاره کاروان را نیز به غارت ‌بُرده لکن زَیدْ در فرصتِ مناسباز چنگِ آنان می‌گریزد .
عَلَی‌اَی حال ، پس‌از آنکه زَیدْ از این سَرِیه و یا تهاجم به کاروانِ تجاری‌اش جانِ سالِم بِدَر بُرْد ، سوگند یاد می‌کند که شستشو نکرده و روغن نمالد تا بر سَرِ بَنی فَزارَه فرود آمده و با آنان بجنگد .
زَید پس‌از التیامِ زخم‌هایش ، طِبقِ دستورِ رسول خاتم(ص) مجدَّداً به وادی القُرَی عزیمت و بَنی‌فَزارَه را موردِ هجوم قرار می‌دهد . او در این سَرِیه تعدادی‌ازسرانِ بَنی فَزارَهشامِلِ : قَیس بن مُسَحِّر یعْمُری، مَسْعَدَه بن حَکَمَه بن مالِک بن حُذَیفَه بن بَدْرْ و دو پسرش به نام‌های نُعْمان و عُبَیدالله را از پا در می‌آوَرَد . وی سپس همسرِ مالِک بنِ حُذَیفَه : فاطِمَه بنت رَبیعَه بن بَدْر فَزاری و مُلقَّب به اُمِّ قِرْفَه که پیرزنی فرتوت بود را باتّفاقِ دخترش و عَبْدالله بن مَسْعَدَه اسیر می‌کند .
اُمِّ قِرْفَه قبلاً چهل مرد از نسلِ خود را برای کُشتنِ رسول اکرم (ص)به مدینه فرستاده بود . زَید بن حارثه دستورِ قتلِ اُمِّ قِرْفَه را به قَیس بن مُسَحِّر ابلاغ می‌نماید . قَیسْ جهتِ کُشتنِ اُمِّ قِرْفَه ، هریک از پاهای وی رابه شتری می‌بندد و سپس آن دو شتر را در جهتِ مخالفِ یکدیگر حرکت داده و به ‌این‌ترتیب اُمِّ قِرْفَه از وسط دو شِقَّه می‌گردد .دخترِ اُمِّ قِرْفَه و عَبْدالله بن مَسْعَدَه نیز به مدینه انتقال داده می‌شوند .
به دستورِ پیامبر (ص)، دخترِ اُمِّ قِرْفَه به دائی‌اش: حَزْن بن اَبی وَهْب بن عائِذ بن عِمْران بن مَخْزوم بخشیده می‌شود . این دختر ، مادرِ عَبْدالرَّحْمَن بن حَزْن می‌باشد .
زَیدْ پس‌از بازگشت به مدینه، عازِمِ منزلِ حضرت محمّد(ص) می‌گردد .آن جناب زَیدْ را در آغوش گرفته و پس‌از نوازشِ وی ، گزارشِ سَرِیه رااِستماع می‌فرمایند .