ز ـ اقامت در بهشت
الإمام الصادق عليه السلامـ في وَصِيَّتِهِ لِعَبدِ اللّه ِ بنِ جُندَبٍ ـ:يَابنَ جُندَب ، إن أحبَبتَ أن تُجاوِرَ الجَليلَ في دارِهِ ، وتَسكُنَ الفِردوسَ في جِوارِهِ ، فَلتَهُن عَلَيكَ الدُّنيا ، وَاجعَلِ المَوتَ نُصبَ عَينِكَ ، ولا تَدَّخِر شَيئا لِغَدٍ ، وَاعلَم أنَّ لَكَ ما قَدَّمتَ وعَلَيكَ ما أخَّرتَ .
امام صادق عليه السلامـ در توصيه هايش به عبد اللّه بن جُندَب ـ:اى پسر جندب! اگر دوست دارى كه همجوار خداوندِ باشُكوه در سرايش گردى، و در بهشت در همسايگىِ او ساكن شوى ، بايد دنيا در نظرت خوار باشد، و [ نيز ] مرگ را در برابر چشمت قرار بده ، و چيزى براى فردايت پس انداز مكن، و بدان كه آنچه را [براى قيامتت] پيش بفرستى ، همان از آنِ توست و آنچه بر جاى بگذارى ، به زيان توست.
تحف العقول : ص 304 ، بحار الأنوار : ج 78 ص 282 ح 1 .