سالم بن عمیر

سالِم بن عُمَیر بن ثابت
سالم صَحابی صُفَّه‌نشینِ پیامبر  خدا(ص) و از مجاهدانِ بَدْرْ است. او مصرّانه می خواست در غَزْوَه تَبوک شرکت کند لکن بعلّتِ عدمِ برخورداری از بضاعتِ کافی، تقاضا داشت رسول خدا(ص) وسیله سواری و توشه‌ای در اختیارش قرار دهند . آن‌حضرت فرمودند مَرْ کَبی ندارم که به شما واگذار کنم . سالِم با چشمانِ گریان محضرِ رسول اکرم (ص) را تَرْک کرد . وی یکی از بَکّائین سَبْعَه نام داشت .
اِبْن عُمَیر در سال دوّم هجری به دستورِ حضرت محمّد(ص) موفّق شد ابوعَفَکْ را که پیرمردی صد و بیست ساله ، شاعر و از رجالِ یهود بوده و با اَشعارِ خود به پیامبر  خدا(ص) و مسلمین دشنام و ناسزامی‌گفت و ... در حالِ خواب از پا درآوَرْد .