ستودن كسى به آنچه در او نيست
رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله: يا بنَ مَسعودٍ ، إذا مَدَحَكَ النّاسُ فقالوا : إنّك تَصومُ النَّهارَ و تَقومُ اللّيلَ و أنتَ على غَيرِ ذلكَ فلا تَفرَحْ بذلكَ؛ فإنَّ اللّه َ تعالى يقولُ : «لا تَحْسَبَنَّ الّذينَ يَفرَحُونَ بِما أتَوا و يُحِبُّونَ أنْ يُحمَدوا بما لَم يَفْعَلوا فَلا تَحْسَبَنَّهُمْ بِمَفازَةٍ مِنَ العَذابِ و لَهُمْ
عَذابٌ ألِيمٌ» .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : اى پسر مسعود! هرگاه مردم تو را ستودند و گفتند: روزها روزه مى گيرى و شب ها عبادت مى كنى، و تو چنان نبودى، شادمان مشو؛ زيرا خداوند متعال مى فرمايد: «البته گمان مبر كسانى كه بدانچه كرده اند شادمانى مى كنند و دوست دارند به آنچه نكرده اند ستايش شوند، قطعا گمان مبر كه براى آنان نجاتى از
عذاب است. آنان را عذابى دردناك است».
مكارم الأخلاق : 2/353/2660.