يتيم
علل الشرائع عن ابنِ عبّاسٍ ـ لَمّا سُئلَ عن قَولِ اللّه ِ : «أ لَمْ يَجِدْكَ يَتيما فآوَى»ـ : إنّما سُمِّي يَتيما لأنّهُ لم يَكُن لَهُ نَظيرٌ على وَجهِ الأرضِ مِن الأوَّلِينَ و الآخِرينَ ، فقالَ عَزَّ و جلَّ مُمتَنّا علَيهِ نِعَمَهُ : «أ لَمْ يَجِدْكَ يَتيما» أي وَحيدا لا نَظيرَ لَكَ ، «فآوَى» إلَيكَ النّاسَ ، و عَرَّفَهُم فَضلَكَ حتّى عَرَفوكَ .
علل الشرائع ـ به نقل از ابن عبّاس در پاسخ به سؤال از آيه «آيا تو را يتيم نيافت و پناه داد» ـ : در حقيقت رسول خدا از آن رو يتيم ناميده شده كه در پهنه زمين هيچ كس، از اوّلين و آخرين، نظير او نبود. لذا خداوند عزّ و جلّ با بر شمردن نعمت هاى خود بر آن حضرت منّت نهاده مى فرمايد : «مگر نه اين كه تو را يتيم يافت» يعنى يگانه و بى مانند «پس، پناه داد» يعنى مردم را به سوى تو كشاند و فضيلت و ارزش تو را به ايشان شناساند و آنها تو را شناختند.
علل الشرائع : 130 / 1 .