فصل دوم : ويژگيهاى جامع ايشان
عنه عليه السلام :بِنَا اهتَدَيتُم فِي الظَّلماءِ ، وتَسَنَّمتُم ذُروَةَ العَلياءِ ، وبِنا أفجَرتُم (انفَجَرتُم) عَنِ السِّرارِ . وُقِرَ سَمعٌ لم يَفقَهِ (يَسمَعِ) الواعِيَةَ ، وكَيفَ يُراعِي النَّبأَةَ مَن أصَمَّتهُ الصَّيحَةُ ؟ رُبِطَ جَنانٌ لَم يُفارِقهُ الخَفَقانُ.
امام على عليه السلام :آن هنگام كه در تاريكى گمراهى و نادانى بوديد به وسيله ما هدايت شديد و به راه راست قدم نهاديد و بر كوهان بلندى سوار شديد و به واسطه ما از تيرگى شب داخل روشنايى صبح گرديديد. كر باد گوشى كه از فرياد راهنما پند نگرفته است و چگونه گوشى كه از صداى رسا سنگين و كر گشته، صداى آهسته را مى شنود و دلى كه از خوف و ترس خدا مضطرب و نگران است مطمئن باشد.
نهج البلاغة : الخطبة 4 .