رهايى از آن كسى است كه فرمان
برد و...
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام ـ في قَولِهِ تَعالى : «فلَمّا نَسُوا ما ذُكِّروا بِهِ ···»ـ : كانوا ثَلاثَةَ أصنافٍ : صِنفٌ ائتَمَروا و أمَروا فنَجَوا ، و صِنفٌ ائتَمَروا و لَم يَأمُروا فمُسِخوا ذَرَّا ، و صِنفٌ لَم يأتَمِروا و لَم يأمُروا فهَلَكوا .
امام صادق عليه السلام ـ درباره آيه «چون اندرزى را كه به آنها داده شده بود از ياد بردند···» ـ فرمود : آنها سه گروه بودند: گروهى كه هم خود فرمان [خدا را درباره خوددارى از صيد ماهى ]اطاعت كردند و هم [به ديگران] فرمان دادند، اينها نجات يافتند؛ گروهى كه فرمان بردند (به امر الهى عمل كردند) اما [ديگران را به خوددارى از صيد ]فرمان ندادند، اينها به شكل مورچه، مسخ شدند؛ و گروهى كه نه خود فرمان بردند و نه [ديگران را] فرمان دادند، اينها هلاك گشتند.
الكافي : 8/158/151.