زَبیر بن باطا
زَبیر یکی از مردانِ بَنی قُرَیظَه میباشد که پیشاز اسلام ،در آخرین نبرد بینِ دو قَبیلَه اَوس و خَزْرَج به نامِ جنگ بُعاث ، برثابِت بن قَیسْ مِنَّت گذاشته و او را از مرگ رهائی بخشیده بود .
زَبیر در غَزْوَه بَنی قُرَیظَه به اسارتِ مسلمانان درآمده و قرار بود کُشته شود لکن ثابت به پاسِ فداکاری وی در جنگ بُعاث، از رسول خدا(ص)برای او تقاضای بخشش کرد. آنحضرت پیشنهادِ ثابِت را پذیرفتند. زَبیر باتوجّه به سالخوردگی و کهولتِ سِنّ، زنده ماندنِ بدونِ آزادی خانواده خود را نپذیرفت. ثابِت اجازه رهائی آنان را نیز از پیامبر (ص) اخذ کرد . به همین مِنوال ، برابر تقاضای زَبیر و پیگیری ثابِت ،اَموالِ و خانواده زَبیر هم مستَرَدّ گردید .
اِبن باطا علیرغمِ رَأفَتِ اسلامی و لطفی که از آن برخوردارشده بود گفت: چون تعدادی از بهترین دوستانم مانند : کَعْب بن اَسَد، حُیی بن اَخْطَب ،غَزَّال بن سَمَوْاَل و ...کُشته شدهاند ،پساز آنان خیری در زندگی نمیبینم و لِذا برابرِ تقاضای خودشگردن زده شد .
منبع: سیمای صدر اسلام، علی شهبازی، 1392، سازمان عقیدتی سیاسی ارتش جمهوری اسلامی ایران
1- سیرَةِ نَبَویَّة ، ج 2 ، ص 7- 166 ، مُتَرْجَم .