تشويق به كِشتن و آباد كردن آخرت
عنه عليه السلام :إنَّ مِن أبغَضِ الرِّجالِ إلَى اللّه ِ تَعالى لَعَبدا وَكَلَهُ اللّه ُ إلى نَفسِهِ ، جائِرا عَن قَصدِ السَّبيلِ سائِرا بِغَيرِ دَليلٍ ، إن دُعِيَ إلى حَرثِ الدُّنيا عَمِلَ ، وإن دُعِيَ إلى حَرثِ الآخِرَةِ كَسِلَ ! كَأَنَّ ما عَمِلَ لَهُ واجِبٌ عَلَيهِ ، وكَأَنَّ ما وَنىفيهِ ساقِطٌ عَنهُ.
امام على عليه السلام :از منفورترين مردمان در نزد خداى متعال ، بنده اى است كه خداوند او را به خود وا گذاشته ، از راه راست به در رفته و بى راهنما حركت مى كند . اگر به كِشت دنيا فرا خوانده شود ، عمل مى كند و اگر به كِشت آخرت دعوت شود ، تنبلى مى ورزد! تو گويى آنچه براى آن عمل مى كند (كار دنيايى) ، بر او واجب است و آنچه در آن سستى و كوتاهى مى ورزد (كار آخرت) ، از او برداشته است.
نهج البلاغة : الخطبة 103 ، بحار الأنوار : ج 2 ص 58 ح 37.