ميراث دانش
رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : مَن اُوتِيَ مِنَ العِلمِ ما لا يُبكيهِ لَحَقيقٌ أن يَكونَ قَد اُوتِيَ عِلما لا يَنفَعُهُ ؛ لأِنَّ اللّه َ نَعَتَ العُلَماءَ فقالَ عَزَّ و جلَّ : «إنَّ الّذينَ اُوتوا العِلمَ مِن قَبلِهِ إذا يُتلى عَلَيهِم يَخِرّونَ لِلأذقانِ سُجَّدا * و يَقولونَ سُبحانَ رَبِّنا إنْ كانَ وَعدُ رَبِّنا لَمَفْعولاً * وَ يَخِرّونَ لِلأذْقانِ يَبكونَ وَ يَزيدُهُم خُشوعا» .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كس از دانشى بهره مند باشد كه او را نگرياند، سزاوار است كه دانش او سودش نرساند؛ زيرا خداوند دانشمندان را وصف كرد و فرمود: «همانا كسانى كه پيشتر دانش داده شده اند، هر گاه قرآن برايشان تلاوت شود، سجده كنان با صورت به حال سجده مى افتند. و مى گويند: منزّه است پروردگار ما، وعده پروردگار ما شدنى است و به رو درمى افتند و مى گريند و بر خشوعشان افزوده مى شود».
مكارم الأخلاق : 2/367/2661.