گواهى دادن علماى اهل كتاب
تفسير القمّي : و أمّا قولُهُ : «الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الكِتابَ يَعْرِفونَهُ كَما يَعْرِفونَ أبْناءَهُم» الآية ، فإنّ عمرَ بنَ الخطّابِ قالَ لعَبدِ اللّه بنِ سَلامٍ : هَل تَعرِفونَ محمّدا في كِتابِكُم؟ قالَ : نَعَم و اللّه ِ نَعرِفُهُ بالنَّعتِ الّذي نَعَتَ اللّه ُ لَنا إذا رَأيناهُ فِيكُم ، كما يَعرِفُ أحَدُنا ابنَهُ إذا رَآهُ مَع الغِلمانِ ، و الّذي يَحلِفُ بهِ ابنُ سَلامٍ لَأنا بمحمّدٍ هذا أشَدُّ مَعرِفَةً مِنِّي بابنِي .
تفسير القمّى ـ درباره آيه كسانى كه به ايشان كتاب [آسمانى] داديم او [محمّد] را مى شناسند، همان گونه كه پسران خود را مى شناسند··· ـ : عمر بن خطّاب خطاب بهعبد اللّه بن سلام گفت : آيا شما در كتاب خود محمّد را مى شناسيد؟ گفت: آرى، به خدا قسم هرگاه در ميان شما باشد، او را از طريق صفاتى كه خداوند از او برايمان بيان داشته است، مى شناسيم همان گونه كه هر يك از ما هرگاه فرزند خود را در ميان ديگر كودكان ببيند، مى شناسد. سوگند به آنكه ابن سلام به او سوگند مى خورد، من اين محمّد را بهتر از فرزندم مى شناسم.
تفسير القمّي : 1 / 195 .