سجده شكر
عنه عليه السلام : إذا ذَكَرَ أحَدُكُم نِعمةَ اللّه ِ عَزَّ و جلَّ فَليَضَعْ خَدَّهُ عَلَى التُّرابِ شُكرا للّه ِ ، فإن كانَ راكِبا فَلْيَنزِلْ فَلْيَضَعْ خَدَّهُ عَلَى التُّرابِ ، و إن لَم يَكُن يَقدِرُ عَلَى النُّزولِ للشُّهرَةِ فَلْيَضَعْ خَدَّهُ على قَرَبُوسِهِ ، و إن لَم يَقدِرْ فَلْيَضَعْ خَدَّهُ على كَفِّهِ ، ثُمّ لِيَحْمَدِ اللّه َ على ما أنعَمَ اللّه ُ علَيهِ .
امام صادق عليه السلام : هر گاه فردى از شما به ياد نعمت خداوند عزّ و جلّ افتاد، براى سپاسگزارى از خدا گونه اش را بر خاك گذارد . اگر سواره بود پياده شود و گونه اش را بر خاك نهد، و اگر به خاطر [ترس از ]انگشت نما شدن نتوانست پياده شود صورتش را بر كوهه زين بگذارد، و اگر باز هم نتوانست اين كار را بكند گونه اش را بر كف دست خود بگذارد و آن گاه خدا را براى نعمتى كه به او داده است حمد و سپاس گويد .
الكافي : 2/98/25 .