حقّ اليقين
عنه عليه السلام ـ في صِفَةِ حُجَجِ اللّه ِ تعالى في الأرضِ ـ : هَجَمَ بِهِمُ العِلمُ على حَقيقَةِ البَصيرَةِ ، و باشَرُوا رُوحَ اليَقينِ ، و استَلانُوا ما اسْتَعوَرَهُ المُترَفونَ ، و أنِسُوا بِما استَوحَشَ مِنهُ الجاهِلونَ ، و صَحِبوا الدُّنيا بأبدانٍ أرواحُها مُعلَّقَةٌ بالمَحلِّ الأعلى ، اُولئكَ خُلَفاءُ اللّه ِ في أرضِهِ ، و الدُّعاةُ إلى دِينِهِ ، آهِ آهِ شَوقا إلى رُؤيَتِهِم ! .
امام على عليه السلام ـ در توصيف حجتهاى الهى بر روى زمين ـ : علم با نور حقيقت بينى بر آنان تافته و روح يقين را دريافته اند و آنچه را ناز پروردگان، سختى و دشوارى ديده اند، آنان سهل و آسان پذيرفته اند و با آنچه نادانان از آن گريزانند، انس و الفت مى گيرند و در اين دنيا با بدن هايى زندگى مى كنند كه روح آنها به جايگاه برين تعلّق دارد. اينان جانشينان خداوند در زمين او هستند و دعوتگران او به سوى دينش. وه كه چه شوقى به ديدن آنها دارم!
نهج البلاغة : الحكمة 147 .