برنيامدن از عهده عبادت خدا
الإمامُ عليٌّ عليه السلام ـ في صِفةِ المَلائكةِ ـ : و إنَّهُم عَلى مَكانِهِم مِنكَ، و مَنزِلَتِهِم عِندَكَ، وَ استِجْماعِ أهوائهِم فيكَ، وَ كَثرَةِ طاعَتِهِم لَكَ، و قِلَّةِ غَفلَتِهِم عَن أمرِكَ، لَو عايَنوا كُنهَ ما خَفِيَ عَلَيهِم مِنكَ لَحَقَّروا أعمالَهُم، وَ لَزَرَوْا عَلى أنفُسِهِم، وَ لَعَرَفوا أنَّهُم لَم يَعبُدوكَ حَقَّ عِبادَتِكَ ، و لَم يُطيعوكَ حَقَّ طاعَتِكَ .
امام على عليه السلام ـ در توصيف فرشتگان ـ فرمود : آنان با همه مقام و منزلتى كه نزد تو دارند و با اين كه همه دلخواهشان منحصر در توست و با وجود كثرت طاعتشان از تو و اندك بودن غفلتشان از امر تو، اگر كُنه آنچه كه از تو بر آنان پوشيده است مشاهده كنند، بى گمان اعمال خود را ناچيز شمارند و خويشتن را سرزنش كنند و پى برند كه تو را چنان كه شايسته عبادت توست عبادت نكرده اند ، و آن سان كه سزاوار فرمانبرى از توست فرمان نبرده اند.
نهج البلاغة : الخطبة 109.