مَثَل عالم بى عمل
عنه عليه السلام : يا عَبيدَ الدُّنيا ، تَحمِلونَ السِّراجَ في ضَوءِ الشَّمسِ و ضَوؤها كانَ يَكفيكُم ، و تَدَعونَ أن تَستَضيؤوا بها في الظُّلَمِ و مِن
أجلِ ذلكَ سُخِّرَت لَكُم ! كذلكَ استَضَأتُم بنُورِ العِلمِ لأمرِ الدُّنيا و قد كُفِيتُموهُ ، و تَرَكتُم أن تَستَضيؤوا بهِ لأمرِ الآخِرَةِ و مِن أجلِ ذلكَ اُعطِيتُموهُ ! .
مسيح عليه السلام : اى بندگان دنيا! در روشنايى خورشيد چراغ برمى داريد در حالى كه نور آن براى شما كافى است و آن را در تاريكى ها از كف مى نهيد در حالى كه چراغ براى تاريكى در اختيار شما نهاده
شده است! همچنين شما براى كار دنيا از فروغ دانش بهره مى گيريد حال آن كه كار دنيا برايتان ضمانت شده است و استفاده از پرتو دانش را براى امر آخرت رها مى كنيد، حال آن كه دانش براى همين به شما داده شده است.
بحار الأنوار : 14/308/17.