دُعْثور بن حارِث بن مُحارب
دُعْثور سرپرستِ گروهی از قَبیلَه غَطَفان بوده و قصد داشت در حوالی مدینه دست به چپاول بزند.
رسول خدا(ص) در رَبیع الاوّل سال سوّم هجری باتّفاقِچهار صد و پنجاه نفر از نیروهای اسلام، عازِمِ قَبیلَه مذکور گشتهو تا ذواَمَرّ پیش رفتند.
راهزنانِ غَطَفان با اطّلاع از حرکت مسلمانان ، به کوههای اطراف متواری شده و لکن دُعْثور از فاصِلَهای نسبتاً دور پیامبر خاتم(ص) را تحتِ نظر داشت. در این هنگام بعلّتِ ریزشِ باران ، لباسهای آنحضرت خیس شده و لِذا ایشان در مکانی مناسب و پنهان از نگاهِ لشکریانِ اسلام ، جامه خود را از تَنْ خارج و روی شاخههای درختی پهن کرده و سپس در زیرِ آن به استراحت پرداختند.
دُعْثَور فرصت را غنیمت دانست و با شمشیری آخْتَه بالای سَرِ آنحضرت حاضر شده و گفت: اکنون چه کسی میتواندتو را از دستِ من نجات دهد؟ آنجناب فرمودند:خدا!
در این لحظه دستِ نامرئی جبرئیل امین بر سینه دُعْثور خوردهو او را با پشت به زمین انداخت بطوریکه شمشیر از دستش رها شد.
پیامبر اکرم (ص) بلافاصله شمشیر را بر گرفته و فرمودند : حال چه کسی قادر است تو را از این مَهْلَکَه بِرَهانَد؟ دُعْثور گفت : هیچکس و سپس شهادتین را بر زبان جاری ساخته ومسلمان شد. وی سپس نزدِ قومِ خویش بازگشته وآنان را نیز به دینِ اسلامفراخوانْدْ.
نقل است که آیه 11 سُورَه مائِدَه دربارَه همین غَزْوَه و داستانِ دُعْثورنازل شده است.
11) یا اَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا اذْکُرُوا نِعْمَتَ اللهِ عَلَیکُمْ إِذْهَمَّ قَوْمٌ أَنْ یبْسُطُوا ...
ای کسانی که ایمان آورده اید. نعمت خدا را بر خود یاد کنید (و به یاد آورید) آنگاه که قومی کوشیدند بر شما دست درازی کنند و خدا دستشان را از شما کوتاه کرد و تقوای الهی پیشه سازید و مؤمنان باید فقط به خدا توکّل نمایند.
منبع: سیمای صدر اسلام، علی شهبازی، 1392، سازمان عقیدتی سیاسی ارتش جمهوری اسلامی ایران
1- مغازی واقدی ، ج 1، ص 5-194.
2- تاریخ پیامبر اسلام، ص 240 و 241–طبقات ، ج2، ص 32 و 33 ، مُتَرْجَم –مغازی واقدی، ج 1، ص 193 الی 196.
3- طبقات ، ج 2، ص 33، مُتَرْجَم - تاریخ پیامبر اسلام، ص 241 .