پيمان خداوند سبحان
عنه عليه السلام : وَ اصطَفى سُبحانَهُ مِن وُلْدِهِ .أنبِياءَ أخَذَ عَلَى الوَحيِ مِيثاقَهُم ، و عَلى تَبليغِ الرِّسالَةِ أمانَتَهُم (أيمانهم) ، لَمّا بَدَّلَ أكثَرُ خَلقِهِ عَهدَ اللّه ِ إلَيهِم ، فجَهِلوا حَقَّهُ ، و اتَّخَذوا الأندادَ مَعَهُ ، وَ اجتالَتهُمُ الشَّياطينُ عَن مَعرِفَتِهِ ، وَ اقتَطَعَتهُم عَن عِبادَتِهِ ، فبَعَثَ فيهِم رُسُلَهُ ، و واتَرَ إلَيهِم أنبِياءَهُ ، لِيَستَأدوهُم مِيثاقَ فِطرَتِهِ .
امام على عليه السلام : خداوند سبحان از فرزندان آدم پيامبرانى برگزيد و براى وحى و تبليغِ رسالت از آنان پيمان گرفت. در آن هنگام كه بيشتر خلايق پيمانِ خدا را شكستند و حقّ او را نشناختند و برايش شريك گرفتند و اهريمنان آنان را از شناخت حق روي گردان كردند و رهزنانِ راه بندگى او شدند، فرستادگان خود را در ميان آنان برانگيخت و پيامبرانش را پياپى به سويشان فرستاد تا از آنان بخواهند پيمان الهى را كه در فطرت آنان بود ادا كنند.
نهج البلاغة : الخطبة 1.