كيفر كسى كه با معصيت خدا خشم خود را...
عنه عليه السلام : إنَّ مِن عَزائمِ اللّه ِ فِي الذِّكرِ الحَكيمِ ، التي علَيها يُثِيبُ و يُعاقِبُ ، و لها يَرضَى و يَسخَطُ ، أنّهُ لا يَنفَعُ عَبدا ـ و إن أجهَدَ نفسَهُ و أخلَصَ فِعلَهُ ـ أن يَخرُجَ مِن الدنيا لاقِيا رَبَّهُ بِخَصلَةٍ مِن هذِهِ الخِصالِ لَم يَتُبْ مِنها : أن يُشرِكَ بِاللّه ِ فيما افتَرَضَ علَيهِ مِن عِبادَتِهِ ، أو يَشفِيَ غَيظَهُ بِهلاكِ نَفسٍ ··· .
امام على عليه السلام : از جمله حُكم هاى مهمّ خداوند در قرآن حكيم، كه به واسطه آنها پاداش و كيفر مى دهد و به سبب آنها خشنود و ناخشنود مى شود، اين است كه چنانچه بنده با يكى از اين خصلتها از دنيا به ديدار پروردگارش برود و از آنها توبه نكرده باشد، هر چند در عبادت خود را به زحمت انداخته و عملش را [براى خدا ]خالص گردانيده باشد، هيچ سودى نبرد : در عبادتى كه خدا بر او واجب كرده است برايش شريك قرار دهد، يا با كشتنِ كسى، خشم خود را فرو بنشاند··· .
نهج البلاغة : الخطبة 153.