خدا نه زاينده است و نَه زاده شده
الإمامُ الحسينُ عليه السلام ـ في قولِهِ تَعالى : «لَم يَلِدْ»ـ : لَم يَخرُجْ مِنهُ شَيءٌ كَثيفٌ كَالوَلَدِ و سائرِ الأشياءِ الكَثيفَةِ الّتي تَخرُجُ مِنَ المَخلوقينَ ، و لا شَيءٌ لَطيفٌ كَالنَّفَسِ ، و لا يَتَشَعَّبُ مِنهُ البَدَواتُ كَالسِّنَةِ و النَّومِ ··· «و لَم يُولَدْ» : لَم يَتَوَلَّدْ مِن شَيءٍ و لَم يَخرُجْ
مِن شَيءٍ كَما يَخرُجُ الأشياءُ الكَثيفَةُ مِن عَناصِرِها ··· و لا كَما يَخرُجُ الأشياءُ اللَّطيفَةُ مِن مَراكِزِها كالبَصَرِ مِنَ العَينِ .
امام حسين عليه السلام ـ درباره آيه «نه زاييده است» ـ فرمود : نه موجود مادّى و جسمانى مانند فرزند از او پديد آمده است و نه ديگر اشياى جسمانى كه از آفريدگان پديد مى آيد و نه موجود لطيف و روحانى مانند نفْس و نه حالاتى چون چُرت زدن و خوابيدن از او سر مى زند··· [و آيه] «و نه زاده شده است» [يعنى] او از هيچ چيز زاده
نشده و از چيزى بر نيامده است آن گونه كه اشياى مادّى و جسمانى از عناصر خود پديد مى آيند··· و نه آن گونه كه اشياى لطيف از كانونهايشان بيرون مى آيند؛ مانند بينايى از چشم.
التوحيد : 91/5 .