مرد بى غيرت
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : إذا اُغِيرَ الرجُلُ في أهلِهِ أو بَعضِ مَناكِحِهِ مِن مَملوكِهِ فلم يَغَرْ و لم يُغَيِّرْ ، بَعَثَ اللّه ُ إلَيهِ طائرا يقالُ لَهُ : القَفَندَرُ حتّى يَسقُطَ على عارِضَةِ بابِهِ ، ثُمّ يُمهِلَهُ أربَعينَ يوما ثُمّ يَهتِفَ بهِ : إنّ اللّه َ غَيورٌ يُحِبُّ كُلَّ غَيورٍ ··· ثُمّ يَطيرُ عَنهُ فَيَنزِعَ اللّه ُ بعدَ ذلكَ مِنهُ رُوحَ الإيمانِ ، و تُسَمِّيَهُ المَلائكةُ : الدَّيُّوثَ .
امام صادق عليه السلام : هرگاه با زنِ يك مرد يا يكى از كنيزان او عملى ننگ آور صورت گيرد و او به غيرت نيايد و وضع را تغيير ندهد، خداوند پرنده اى به نام قَفَنْدَر به سوى آن مرد بفرستد كه بر روى چارچوب در خانه او مى نشيند و آن گاه چهل روز مهلتش مى دهد. سپس بانگ سر مى دهد : همانا خدا غيرتمند است و هر غيرتمندى را دوست مى دارد··· آن گاه پرواز مى كند و مى رود و از آن به بعد خداوند روح ايمان را از آن مرد بر مى كَنَد و فرشتگان نام ديّوث بر او مى نهند.
وسائل الشيعة : 14/108/4 .