هر كه تكبّر ورزد خدا او را پست گرداند
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : ما مِن عَبدٍ إلاّ و في رأسِهِ حَكَمَةٌ و مَلَكٌ يُمسِكُها ، فإذا تكَبَّرَ قالَ لَهُ : اتَّضِعْ وَضَعَكَ اللّه ُ ! فلا يَزالُ أعظَمَ النّاسِ في نفسِهِ و أصغَرَ النّاسِ في أعيُنِ النّاسِ . و إذا تواضَعَ رَفَعَهُ اللّه ُ عَزَّ و جلَّ . ثُمّ قالَ لَهُ : انتَعِشْ نَعشَكَ اللّه ُ ، فلا يَزالُ أصغَرَ النّاسِ في نفسِهِ و أرفَعَ النّاسِ في أعيُنِ النّاسِ .
امام صادق عليه السلام : هيچ بنده اى نيست، مگر اين كه بر سرش لگامى است كه فرشته اى آن را نگه داشته، پس هر گاه آن بنده تكبّر كند، فرشته به او گويد: خوار شو، خدايت پست كناد! از آن پس، پيوسته در نظر خود، بزرگترين مردمان و در چشم مردم كوچكترين افراد باشد و هر گاه فروتنى كند، خداوند عزّ و جلّ او را بلند مرتبه گرداند و فرشته به او گويد: سرت را بالا بگير، خدايت سر فراز كناد! از آن پس، همواره در نظر خود كمترين مردم و در چشم مردم، بلند مرتبه ترين افراد باشد.
الكافي : 2/312/16.