خراش بن امیه

خِراش در غَزَواتِ بَنی المُصْطَلِق ، خَیبَر و پیمان صلح حُدَیبیه شرکت کرد . ایشان در حُدَیبیه به عنوانِ نماینده رسول خدا(ص) بر شترِ آن‌حضرت که ثَعْلَبْ نام داشت سوار و عازِمِ مکّه گردید تا هدفِ پیامبر گرامی اسلام(ص) از آمدن به خانَه خدا را که صرفاً انجامِ عُمْرَه بود ، برای سرانِ قُرَیش بازگو نماید .
عِکْرِمَه بن اَبی جَهْل قصدِ کُشتنِ خِراش را داشت لکن موفّق نگردیده و او به کمکِ اَحابیش مکّه نجات یافت امّا مشرکین ثَعْلَبْ را از پا درآوردند .
پیامبر  خدا(ص) سرانجام پس‌از انعقادِ پیمان صلح حُدَیبیه، در همانجا قربانی کردند و سپس سَرِ خود را توسّطِ خِراش بن اُمَیه تراشیده و از احرام خارج شدند. رجوع به پیمان صلح حُدَیبیه
نقل است که خِراش در عُمْرَه القضاء نیز سَرِ رسول اکرم (ص) را اصلاح کرد .
پس‌از فَتْحِ مکّه، آن‌حضرت فرمانِ صلح ، دوستی و عدمِ خون‌ریزی در حَرَمِ اَمْنِ الهی را صادر فرمودند . خِراش روز بعد از آن ، بر اِبْن اَثْوَعْ که پهلوانی از قَبیلَه اَسْلَم را به قتل رسانده بود حَمْلَه کرده و او را کُشت . پیامبر اکرم(ص) طَی ایرادِ خُطْبَه‌ای ، بر رعایت حُرْمَت خانَه خدا و نهی از خون‌ریزی تأکید نموده و سپس دستور دادند دِیه اِبْن اَثْوَعْ پرداخت گردد .