نور امام
نهج البلاغة : الإمامُ عليٌّ عليه السلام ـ في ذِكرِ النَّبيِّ صلى الله عليه و آله ـ : حتّى أفضَت كَرامَةُ اللّه ِ سُبحانَهُ و تعالى إلى محمّدٍ صلى الله عليه و آله ··· فهُو إمامُ مَنِ اتَّقى ، و بَصيرَةُ مَنِ اهتَدى ، سِراجٌ لَمَعَ ضَوؤهُ ، و شِهابٌ سَطَعَ نُورُهُ ، و زَندٌ بَرَقَ لَمعُهُ .
أيضا : حتّى أورى .قَبَسا لِقابِسٍ ، و أنارَ عَلَما لِحابِسٍ . .
نهج البلاغة : امام على عليه السلام در ياد كرد از پيامبر صلى الله عليه و آله ـ فرمود : تا آنكه كرامت خداى سبحان و متعال به محمّد صلى الله عليه و آله رسيد··· او پيشواى كسى است كه از خدا پروا كند و مايه بصيرت و بينايى كسى است كه راه راست جويد، چراغى است كه پرتوش مى درخشد و شهابى است كه نورش مى تابد و آتش زنه اى است كه برق از آن مى جهد
نيز فرمود : تا آنكه براى جوياى شعله آتش، شعله اى برافروخت و براى ره گم كرده سرگردان، آتشى [به نشانه راهنمايى ]روشن ساخت.
نهج البلاغة : الخطبة 106.