جامع صفات
عنه عليه السلام : الحَمدُ للّه ِِ الّذي لَم تَسبِقْ لَهُ حالٌ حالاً ، فيَكونَ أوّلاً قَبلَ أن يَكونَ آخِرا ، و يَكونَ ظاهِرا قَبلَ أن يَكونَ باطِنا، كُلُّ مُسمّىً بِالوَحدَةِ غَيرَهُ قَليلٌ ، و كُلُّ عَزيزٍ غَيرَهُ ذَليلٌ ، و كُلُّ قَوِيٍّ غَيرَهُ ضَعيفٌ ، و كُلُّ
مالِكٍ غَيرَهُ مَملوكٌ ، و كُلُّ عالِمٍ غَيرَهُ مُتَعَلِّمٌ .
امام على عليه السلام : ستايش خدايى را كه حالتى و صفتى از او مقدّم بر صفت ديگرش نيست، تا در نتيجه، اوّل بودنش مقدّم بر آخر بودن او باشد و آشكار بودنش جلوتر از نهان بودنش. جز او، هر چيز ديگرى كه نام يگانگى و
تنهايى به خود گيرد، [به معناى ]كم است (خداوند در عين اتصاف به وحدت و يگانگى به قلّت و اندك بودن وصف نمى شود). هر عزيزى جز او خوار و هر نيرومندى جز او ناتوان و هر دارنده اى جز او [قبلاً نداشته و سپس ]داشته و هر دانايى جز او، نادان بوده و سپس دانش آموخته است .
نهج البلاغة : الخطبة 65 ، انظر تمام الخطبة .