بزرگداشت فرمانروايان
نهجُ البلاغة : قالَ [ أميرُ المُؤمنينَ] عليه السلام و قَد لَقِيَهُ عندَ مَسيرِهِ إلَى الشّامِ دَهاقينُ الأنبارِ فَتَرَجَّلوا لَهُ وَ اشتَدُّوا بَينَ يَدَيهِ ، فقالَ : ما هذا الّذي صَنَعتُموهُ ؟ فَقالوا : خُلقٌ مِنّا نُعَظِّمُ بِهِ اُمَراءَنا ، فقالَ : وَ اللّه ِ ما يَنتَفِعُ بِهذا اُمَراؤكُم ! و إنَّكُم لَتَشُقُّونَ عَلى أنفُسِكُم في دُنياكُم ، و تَشقَونَ بِهِ في آخِرَتِكُم ، و ما أخسَرَ المَشَقَّةَ وَراءَها العِقابُ ، و أربَحَ الدَّعَةَ مَعَها الأمانُ مِنَ النّارِ ! .
نهج البلاغه : امام على عليه السلام ـ در مسير سفر شام به زمين داران انبار كه از مركب هايشان پياده شدند و در برابر ايشان دويدند ـ فرمود : اين چه كارى است كه مى كنيد؟ عرض كردند: رسمى است كه با آن زمام داران خود را احترام مى نهيم. حضرت فرمود: سوگند به خدا كه زمام داران شما از اين كار سودى نمى برند و شما نيز در دنيا خود را به رنج مى افكنيد و در آخرت به سبب اين رفتار شور بخت مى شويد و چه زيانبار است رنج و مشقّتى كه در پى آن كيفر باشد و چه سودمند است آسودگيى كه ايمنى از آتش آورد!
نهج البلاغة : الحكمة 37.