بر حذر داشتن از علم بدون عمل
الإمامُ زينُ العابدينَ عليه السلام ـ مِن كِتابِهِ إلى مُحَمَّدِ بنِ مُسلِمِ الزُّهريِّ ـ : كَفانا اللّه ُ و إيّاكَ مِنَ الفِتَنِ ، و رَحِمَكَ مِنَ النّارِ ، فقَد أصبَحتَ بِحالٍ يَنبَغي لِمَن عَرَفَكَ بِها أن يَرحَمَكَ ، فقَد أثقَلَتكَ نِعَمُ اللّه ِ بِما أصَحَّ مِن بَدَنِكَ ، و أطالَ مِن عُمُرِكَ ، و قامَت عَلَيكَ حُجَجُ اللّه ِ بِما حَمَّلَكَ مِن كِتابِهِ ، وَ فَقَّهَكَ فيهِ مِن دِينِهِ ، و عَرَّفَكَ مِن سُنَّةِ نَبِيِّهِ مُحَمَّدٍ صلى الله عليه و آله ، (فَرضيَ) لَكَ في كُلِّ نِعمَةٍ أنعَمَ بِها عَلَيكَ ، و في كُلِّ حُجَّةٍ احتَجَّ بِها عَلَيكَ الفَرضَ
(بما) قَضى .
امام زين العابدين عليه السلام ـ در نامه خود به محمّد بن مسلم زهرى ـ نوشت : خداوند ما و تو را از فتنه ها نگه دارد و به تو از آتش دوزخ رحم كند؛ چه، تو به حال و روزى افتاده اى كه سزاست هر كس تو را بدان حال ببيند برايت دلسوزى كند؛ زيرا نعمتهاى خداوند تو را سنگين بار كرده است: تنى سالم و عمرى دراز به تو داده است. حجّتهاى خدا بر تو اقامه شده است؛ زيرا كه تو را قرآن دان كرده و در دينش فقيه گردانيده و سنّت پيامبرش محمّد صلى الله عليه و آله را به تو شناسانده است. در هر نعمتى كه به تو داده و در هر حجّتى كه برايت آورده،
وظيفه اى مقرّر فرموده است.
تحف العقول : 274.