حَمْنَه بنت جَحْشْ
حَمْنَه ، خواهرِ اُمُّ المُؤمِنین : زَینَب بِنْتِ جَحْشْ و دخترِ اُمَیمَه : عَمَّه رسول خدا(ص) می‌باشد . آن‌حضرت در بازگشت از جنگ اُحُد با حَمْنَه مواجه شده و خِطاب به او فرمودند : خوددار باش و اَجْرِ خود را به حسابِ خدا گذار ! حَمْنَه پرسید : برای چه کسی ای پیامبر (ص) ؟ ایشان پاسخ دادند : برای برادرت عَبْدالله ! حَمْنَه استرجاع کرده و شهادتِ برادرِ خود را به آن‌جناب تبریک گفت . حضرت محمّد(ص) مجدّداً همان فرمایش را تکرار و حَمْنَه نیز پرسشِ قبلی‌اش را مطرح نمود . پیامبر اکرم(ص) اظهار داشتند : برای دائی‌ات حَمْزَه بن عَبْدالمُطَّلِب . او استرجاع بر زبان جاری ساختو شهادتش را به پیامبر خاتم(ص) تبریک عرض کرد .
برای سوّمین بار آن‌حضرت شکیبائی و بردباری را به حَمْنَهمتذکّر شده و در پاسخِ وی که می‌پرسید : برای چه کسی ؟فرمودند : برای شوهرت مُصْعَب بن عُمَیرْ .
حَمْنَه ناگهان گریست و فریاد و فغان سَر داد . رسول گرامی اسلام(ص) فرمودند : همسر چُنین جایگاهی دارد .
حَمْنَه جُزْوِ کسانی بود که هنگامِ بازگشتِ پیروزمندانهلشکریانِ اسلام از غَزْوَه بَنی مُصْطَلِق بسوی مدینه و عقب‌ماندنِ اُمُّ المُؤمِنین : عایشَه در یکی از توقّفگاه‌های مسلمانان ، صریحاً به وی تهمت زده بود . رجوع به غَزْوَه بَنی مُصْطَلِق
رسول خدا(ص)پس‌از نزولِ آیات 11 تا 27 سُورَه نور که بربی‌گناهی عایشَه گواهی می‌داد ، دستورِ جاری شدنِ حدّ بر حَمْنَه راصادرکردند . این اِتّهام متوجّه مِسْطَح بن اُثاثه و حَسّان بن ثابِت هم بود که همان حُکم در موردِ آن دو نیز اجرا شد .
منبع: سیمای صدر اسلام، علی شهبازی، 1392، سازمان عقیدتی سیاسی ارتش جمهوری اسلامی ایران