كسى كه عملش او را سودى نمى بخشد
عنه عليه السلام : إذا قالَ المُؤمِنُ لِأخيهِ : اُفٍّ ! خَرَجَ مِن وَلايَتِهِ . و إذا قالَ : أنتَ عَدُوّي ! كَفَرَ أحَدُهُما ؛ لِأنَّهُ لا يَقبَلُ اللّه ُ عَزَّ و جلَّ مِن أحَدٍ عَمَلاً في تَثريبٍ .عَلى مُؤمِنٍ نَصيحَةً ، و لا يَقبَلُ من مُؤمِنٍ عَمَلاً و هُوَ يُضمِرُ في قَلبِهِ عَلَى المُؤمِنِ سُوءا··· و لَو نَظَروا إلى مَردودِ الأعمالِ مِنَ اللّه ِ عَزَّ و جلَّ لَقالوا : ما يَتَقَبَّلُ اللّه ُ عَزَّ و جلَّ مِن أحَدٍ عَمَلاً .
امام صادق عليه السلام : هر گاه مؤمن به برادرش بگويد : اُف بر تو! از محدوده دوستى او بيرون رود و هر گاه بگويد : تو دشمن من هستى! يكى از آن دو كافر باشد ؛ .زيرا خداوند عزّ و جلّ از هيچ كس عمل خير خواهانه اى را نسبت به مؤمن، در صورتى كه با سرزنش و به رخ كشيدن خطاى او همراه باشد، نمى پذيرد و از هيچ مؤمنى، چنانچه نسبت به مؤمنى سوء نيّت داشته باشد، عملى را قبول نمى كند··· [مردم ]اگر اعمالى را كه از درگاه خداوند عزّ و جلّ برگردانده مى شود، مى ديدند مى گفتند : خداوند عزّ و جلّ از احدى هيچ عملى را نمى پذيرد.
الكافي: 8/ 365/ 556 .