اندرزهاى امام على عليه السلام
عنه عليه السلام : فأفِقْ أيُّها المُستَمتِعُ مِن سُكرِكَ ، و انتَبِهْ مِن غَفلَتِكَ ، و قَصِّرْ مِن عَجَلَتِكَ ، و تَفَكَّرْ فِيما جاءَ عن اللّه ِ تباركَ و تعالى فيما لا خَلَفَ فيهِ و لا مَحيصَ عنهُ و لا بُدَّ مِنهُ ، ثمّ ضَعْ فَخرَكَ و دَعْ كِبرَكَ و أحضِرْ ذِهنَكَ ، و اذكُرْ قَبرَكَ و مَنزِلَكَ ؛ فإنّ علَيهِ
مَمرَّكَ و إلَيهِ مَصيرُكَ . . . فلْيَنفَعْكَ النَّظَرُ فيما وُعِظتَ بِه ، وَ عِ ما سَمِعتَ و وُعِدتَ .
امام على عليه السلام : پس، اى شنونده! از مستى خود به هوش آى و از خواب غفلتت بيدار شو و از شتابت [در پى دنيا ]بكاه و در آنچه از جانب خداى تبارك و تعالى آمده است و قطعى مى باشد و گريز و گزيرى از آن نيست انديشه كن و آنگاه خود ستايى هايت را كنار گذار و كبر و غرورت را رها كن و ذهنت را آماده ساز و گور و بارانداز خويش را به ياد آر؛
زيرا كه گذرگاهت گور است و فرجامت آن جاست··· پس، بايد كه انديشيدن در آنچه بدان اندرز داده شده اى تو را سود بخشد و آنچه را كه به گوش تو خوانده و به تو وعده داده شده است به خاطر سپار.
بحار الأنوار : 77/408/38.